28-03-2021: De preek van Palmzondag 2021
De Goede Week begint met volle straten… en eindigt bij een leeg graf. Als Jezus Jeruzalem binnentrekt jubelt en juicht iedereen met palmtakken, volle straten… bij het graf staat bijna niemand. Er kan veel gebeuren in één week: een hele samenleving kan van gedacht veranderen. In de politiek zegt men: “Een week is een eeuwigheid”, maar ook buiten de politiek veranderen mensen als bladeren van de bomen in de wind. De meeste mensen laten zich ‘meedrijven’ op elke windvlaag. En als het begint te stormen, zoeken de meesten een schuilplaats. Dat was 2000 jaar geleden zo, dat is nu nog zo. Uit verhalen van oudere mensen heb ik wel eens gehoord van processies, dat het hele dorp uitliep, iedereen deed mee. Vandaag blijft bijna iedereen thuis op zondag. Tja, de wind staat pal op kop als je naar de Kerk gaat. Trek er je niets van aan, want de Heer zegt: “Zoekt eerst het Koninkrijk en zijn gerechtigheid”. De Heer volgen betekent in onze tijd dat je tegen windvlagen bestand moet zijn. Dóórgaan, met Hem!
Degenen die 2000 jaar geleden met Jezus meetrokken, ook de apostelen, hoopten op een koninklijke troon in de hoofdstad Jeruzalem. Jezus op een wit paard in plaats van een grijze ezel. Ze hoopten dat Jezus, de Messias, in de wereld wat te zeggen zou hebben, én dat zij een ereplaats zouden krijgen, een ministerspost. Maar de ereplaats die Jezus kreeg was aan een Kruis, hangend aan een Kruis, vastgenageld. En toen keerde het tij. Het volk ging naar huis. Onder aan het Kruis waren de leerlingen in geen velden of wegen te bekennen. Het is iets van alle tijden: van ‘hoera’ naar ‘awoe’. Daarom is de Goede Week zo diepmenselijk en herkenbaar voor ieder van ons. Voor ons ja! Zelfs de woorden: “Eloï, Eloï, lama sabaktáni! / Mijn God, mijn God, waarom hebt Gij Mij verlaten?” spreken we zelf ook wel eens uit. Ook verkondigers van het Evangelie zuchten en zeggen dat soms wel eens. Toch eindigt de Goede Week niet met afwijzing en dood: er is een weggerolde steen en een leeg graf. Ja, als je maar lang genoeg bij Jezus Christus blijft, volgt er vertroosting en bevrijding. Als je samen met de Heer zegt: “In Uw handen beveel ik mijn geest” dan grijpt God in, vroeg of laat. In deze Goede Week vinden we de kern van de Christelijke Blijde Boodschap. Bij de voetwassing horen we over de naastenliefde en de dienstbaarheid: “Wat Ik voor jullie heb gedaan, moeten jullie ook voor elkaar doen.” Elkaar helpen. Bij de Kruisdood horen we woorden van vergeving: “Vandaag nog zult ge met Mij zijn in het Paradijs.” Elkaar vergeven. Als het graf leeg is horen we een Engel zeggen: “Wees niet bang!” We moeten ons door niets of niemand laten bang maken. Er is hoop. De Goede Week begint bij ‘hoera, hosanna’ en slaat om in ‘awoe, kruisig Hem!’, maar dan verandert de dood in leven. Toen en nu. Want God houdt van ons, Hij is bij ons, Hij wil ons bijstaan, toen en nu.
Beste mensen, De Goede Week is begonnen. Eigenlijk slaat ieder van ons hard of minder hard op de spijkers die Jezus aan het Kruis nagelden. Ieder van ons roept wel eens ‘hoera, hosanna’ en soms ‘awoe, awoe’, net zoals ieder van ons de hand wel eens opheft tegen de Heer, want “al wat wij doen voor of tegen onze broeders en zusters, doen we ook voor of tegen Jezus Christus.” Samengevat: Goede Vrijdag is niet ver weg. Maar… God heeft geantwoord op het al te menselijke gedrag. Hij stelde de Eucharistie in, zodat Hij bij ons kon blijven. Als wij onze handen uitstrekken zal Hij met uitgestrekte Hand onze handen vullen met Zijn genadekracht. Dat is een gevolg van Pasen toen Jezus Christus Verrees en zei: “Zie, Ik ben met u, alle dagen…” De Blijde Boodschap van Pasen is dat God niet veraf is maar heel dichtbij. Maar… eerst vieren we nog de Goede Week. Leg die week op uw eigen leven, want het is ook onze Goede Week.
Amen.
