07-03-2021: De preek van de derde zondag in de Veertigdagentijd 2021
In het Evangelie spreekt Jezus over een tempel, de tempel van Zijn Lichaam. Ook ons lichaam is een tempel. We zijn gedoopt en de Heilige Geest woont in ons. We zijn allemaal tempels. In deze 40-daagse vastentijd worden wij uitgenodigd om onze tempel op orde te brengen. In het Evangelie gaat het over de Tempel van Jeruzalem en daar doet Jezus dat met harde hand. Hij maakt van touwen een gesel en geselt alles uit de Tempel wat daar niet in thuis hoort. Het gaat met grof geweld gepaard. Jezus heeft het maar één keer gedaan om te laten zien dat Hij het kan, maar meestal – als je iets op orde moet brengen – gaat dat wat rustiger, stap voor stap. Soms moet je veel geduld hebben. Onlangs hoorde ik iemand zeggen: “Met veel geduld wordt gras langzaam melk”. Klinkt vreemd hé: met veel geduld wordt gras langzaam melk, maar… gras heeft wel een koe nodig om melk te worden. Met andere woorden: het gaat langzaam. Dat is ook van toepassing op de 40-daagse vastentijd. We mogen vol verwachting uitkijken: geduldig. Het is zoals Sinterklaasavond; vol geduld kijk je vol verwachting uit naar de ochtend, naar snoep en cadeautjes. In de vastentijd kijken we uit naar Pasen, geduldig bereiden we ons voor op de Verrijzenis van de Heer!
‘Vasten’ is voor veel mensen zoiets als diëten en dat kan op vele manieren: de recepten van Weight Watchers, een 40-punten-dieet (het heeft niets met de veertigdaagse vastentijd te maken); er zijn weken en weekends om je lichaam en geest te ‘zuiveren’ door te zweten. Maar Christenen zien het anders. Wij vasten uit liefde voor een (hoofdletter) Ander en anderen; we proberen solidair te zijn met andere mensen die het op deze aardbol niet zo goed hebben. Dat ons buikje dan wat leger aanvoelt hoort erbij. Maar het is nog meer dan dat: ons vasten is niet gericht op de kilo’s van ons lichaam, ook niet gericht op het leren van zelfbeheersing, ook niet gericht om na zonsondergang te eten met familie en vrienden (zoals in de Islam). Ons vasten is eerst en vooral gericht op Jezus Christus zelf. Vasten betekent de rode draad van je leven versterken en vasthouden, en wat teveel is loslaten. De rode draad in ons leven is de levende Heer en met Pasen vieren we dat Hij is opgestaan uit de dood. Wát je ook doet in deze vastentijd, het heeft pas waarde als je het doet in geloof dat Jezus leeft. Pasen heeft pas zin als je iets doet: aan jezelf werken, langzaam, geduldig de oude mens afleggen, jezelf iets ontzeggen voor het goed van een ander, relaties herstellen. Je kunt de oude mens afleggen en nieuw worden als je gelovig uitkijkt naar Pasen, wanneer Jezus Verrijst met kracht. Aan het begin van de Vastentijd, met Aswoensdag, hoorden we Paulus spreken over ‘de gunstige tijd’: “God zegt: op de gunstige tijd heb ik u verhoord, op de dag van het heil ben Ik u te hulp gekomen. Nú is het die gunstige tijd, nú is het de dag van het heil” (2Kor.6,2). Daarom, beste mensen, werk nu aan uzelf: rustig, geduldig, maar trefzeker en laat het de Heer Jezus doen. Zijn Heilige Geest leeft in je, je bent gedoopt en dus een Tempel van de Heilige Geest. De Heer werkt in de stilte, verborgen, geduldig, maar soms gaat Hij tekeer zoals in het Evangelie van vandaag. Daar dreef Hij alles uit de Tempel wat er niet in thuis hoorde, geldwisselaars, schapen en runderen, het geld veegde Hij van de tafels en wierp de tafels omver. Ofwel: werk samen met de Heer aan jouw hart totdat het goed is, ruim op wat er niet in thuis hoort, wees eerlijk, liefdevol en goed. De vastentijd kun je vergelijken met een woestijnperiode. De woestijn is een plaats waar je zweet en honger en dorst hebt. In een woestijn verlang je naar schaduw en water. De vastentijd is als een woestijn waarin je keuzes maakt: met wat vul ik mijn honger en dorst en verlangen? met materiële zaken, met macht, met manipuleren, met eer en egoïsme? Of gaat mijn diepste verlangen uit naar God, naar Jezus Christus die op me wacht en die mijn leven wil bezielen en vervullen met Zijn liefde en vrede? De woestijn is de plaats waar God (Jezus) spreekt van Hart tot hart. Daarom: zoek af en toe de woestijn op. Maak het stil in jouw hart en laat de Heer Jezus tot je spreken van Hart tot hart. Hij wil jouw hart raken met Zijn liefde en vrede.
Ik wil het een beetje plastisch afronden en verwijzen naar mijn uitspraak in het begin: “gras wordt melk”. In deze 40-daagse vastentijd ben ik als gras in ‘melkwordingsproces’; melk worden, daartoe ben ik geroepen, en als ik melk geworden ben kan ik anderen voeden en helpen groeien. Maar ik kan het niet alleen. We hebben elkaar nodig en Onze Lieve Heer zelf. Met Pasen vieren we dat Jezus is opgestaan uit de dood en het Leven zelf is. Moge Hij u bezielen. Laat Hem niet los, maar houdt Hem vast!
Amen.
