23-05-2021: De preek van Pinksteren 2021
Vandaag zijn we precies zeven weken na Pasen. Zeven keer zeven dagen is 49 dagen lang zijn we vreugdevol en dankbaar omdat de Heer Jezus Verrezen is uit de dood en leeft. Vandaag is het de vijftigste dag: ‘Pentecostos of Pinksteren’. De Geest van Jezus wordt aan de mensen gegeven. Er wordt in de lezingen gesproken over ‘gedruis uit de Hemel, vurige tongen, hevige wind’. De angst had de leerlingen samengebracht. Angst speelt dikwijls een rol in het leven van mensen.
U weet sinds vorige week dat de pastoor en ikzelf de parochie gaan verlaten. Dat kan angstig maken: u, de pastoor, ik. Wat gaat er allemaal gebeuren? Ja, er komen hier goede priesters in de plaats, maar angst kan onze keel dichtknijpen. Angst heeft vele gezichten en kan mensen verlammen. En toen kwam Pinksteren. We zien wat er met die angstige leerlingen van Jezus gebeurde. Gods Geest, de Geest van Jezus Christus, kwam over hen. Als door een wind werden ze naar buiten gestuwd en begonnen tot het volk te spreken. Een wervelwind greep het volk aan en… er was geen plaats meer voor angst. Er was alleen maar zekerheid, vertrouwen en geloof dat hun leven in Gods Hand was. Daarom bid ik hier voor u en samen met u: “Veni Sancti Spiritus! Kom Heilige Geest! Vervul ook ieder van ons met Uw adem, met Uw vuur en help ons de angst te overwinnen en vooruit te kijken naar de toekomst, hoopvol, vertrouwvol”. Beste mensen, het komt goed! Op die eerste Pinksterdag was er ook sprake van “vuur dat zich in tongen verdeeld op ieder van hen neerzette”. Vuur. Als u uwe Bijbelse geschiedenis kent, dan weet u dat God zich in vuur openbaarde aan Mozes, dat God in een vuurzuil vóór Zijn volk uittrok, en Jezus zelf heeft gezegd: “Vuur ben Ik komen brengen en Ik zou willen dat het oplaait.” Tijdens en na Pinksteren was het zover: de leerlingen kwam in vuur en vlam te staan, enthousiast. Ja, misschien heeft u ook wel eens van die momenten van moedeloosheid en twijfel: wat moet ik doen?, hoe moet het verder?, welke weg moet ik gaan? Laat u raken door de Heilige Geest van Jezus, open uw hart voor Hem, zeg: “Kom Heilige Geest, vervul mij met Uw vuur”. Pinksteren… dat is angst overwinnen, weer vurig worden, het is ook één worden, één blijven. Verbonden met de Heer en met elkaar en samen verder gaan. Dan komt het goed!
De apostel Paulus spreekt in de Tweede Lezing over hoe we ons moeten gedragen. Zelf had Paulus alle redenen om te twijfelen aan God en aan de medemensen. Driekeer is Paulus met stokken geslagen, vijfkeer gegeseld, één keer gestenigd en voor dood blijven liggen, één keer schipbreuk geleden en op het nippertje gered, Paulus werd door mensen van alle soort vervolgd en gefolterd. Regelmatig had Paulus een pechdag. Toch moppert Paulus niet, hij beklaagt zich niet over God zoals zwakke mensen doen. Hij is niet bedroefd. Neen, integendeel, Paulus prijst God en dankt Hem. Paulus is zelfs gelukkig omdat hij iets mag lijden voor Hem die zoveel voor ons geleden heeft om ons te bevrijden. Natuurlijk moeten we het lijden niet opzoeken, maar als het ons overkomt moeten we er goed mee omgaan. Hoe moeten we er mee omgaan? Alleen kunnen we het niet. In het Evangelie spreekt Jezus over ‘de Helper’, een Helper die Hij van de Vader zal zenden, de Geest der Waarheid. Bij ons Doopsel en Vormsel hebben wij die ‘Helper’, de Heilige Geest, ontvangen. Moge de Heilige Geest ons helpen, moge Hij onze ogen openen om te zien hoe goed God is en dat het goed komt. We vertrouwen erop dat we in Gods Hand zijn. Hoe goed, lief, vriendelijk en zacht zijn de Handen die God naar ons uitstrekt om ons te ondersteunen en op te tillen als we gevallen zijn en ont te ontvangen en verzorgen als we gewond zijn.
Beste mensen, Pinksteren is geen geschiedenis uit een ver verleden. Pinksteren is niet iets van lang geleden, maar het gebeurt vandaag en het opent de deur naar morgen. Misschien zijn we wat in de war na het bericht van vorige week, maar de Heilige Geest maakt ons nieuw en brengt rust en maakt één. En daarom bid ik hier: “Kom Heilige Geest, ga verder met wat Gij in deze parochie begonnen zijt! Maak onze parochiegemeenschap hier en elke mens hier in de Kerk tot iemand die geen angst heeft voor de toekomst, maak ons tot mensen die vurig en enthousiast zijn, maak ons tot één familie, en maak dat wij elkaar verstaan in Uw taal, de taal van de Liefde. U maakt alles goed.”
Amen.
