13-05-2021: De preek van Hemelvaart 2021
Het feest van de Hemelvaart van Jezus is het feest van de Kerk. Je kunt zeggen: met de Hemelvaart van Jezus wordt de Kerk meerderjarig, ze moet nu op haar eigen benen staan. Tot aan de Hemelvaart was Jezus erbij: de Bezieler, de Wonderdoener, de Prediker, de Leraar. Met Zijn Hemelvaart gaat Jezus terug naar Zijn Hemelse Vader. De elf apostelen blijven verweest achter. Zie je ze staan? Een klein groepje, de eerste kleine Kerk, een zaadje in de wereld. Ze moeten niet naar de Hemel blijven kijken, neen, hun taak ligt in de wereld, tussen de mensen. Zoals in het Evangelie staat: “Trekt uit over de hele wereld en verkondigt het Evangelie aan heel de schepping”. Ik vermoed dat die elf apostelen elkaar eens aangekeken hebben en zich afvroegen: “Wat nu? De wereld intrekken? Wij? We zijn maar eenvoudige mensen. Dat kunnen wij toch niet.” Die eerste kleine Kerk, die elf mensen waren niet zeker van zichzelf. Ja, tegen Jezus hadden ze ‘ja’ gezegd; ze waren Hem gevolgd, enthousiast. Maar nu? De wereld in?
Ik weet wel zeker dat die eerste Kerk veel zwakke mensen had, zwakke kanten. Bijvoorbeeld: Judas Iskarioth had Jezus verraden; in de Hof van Olijven waren Jezus’ vrienden in slaap gevallen; Petrus had Jezus verloochend; onder aan het Kruis waren ze op één na allemaal gevlucht; Thomas geloofde niet in Jezus’ Verrijzenis. Kortom, de vrienden van Jezus waren allemaal zwakke mensen; het was een Kerk van zwakke mensen, net als in onze tijd. De pastoor is niet perfect, de kapelaan is niet perfect, het kerkbestuur is niet perfect, de Paus is niet perfect, niemand is perfect. En een schaap met vijf poten en twee koppen bestaat niet. Ik begrijp dat sommige mensen het moeilijk hebben in de Kerk en met de Kerk. We zien Petrussen die Jezus verloochenen, we zien nog altijd Thomassen die niet geloven dat Jezus is opgestaan uit de dood, we zien veel mensen die in slaap gevallen zijn of op de vlucht geslagen. Soms worden er beslissingen genomen… Maar dit is één kant van de Kerk, de menselijke kant, de buitenkant.
Broeders en zusters, Ik nodig u uit om naar de binnenkant te kijken, de Goddelijke kant, Jezus Zelf. Als je naar de Kerk kijkt moet je altijd verder kijken dan de buitenkant, de structuren, de beslissingen, het gebouw. Kijk naar Jezus. Hij heeft ooit aan Zijn leerlingen de vraag gesteld: “Wie zeggen de mensen dat Ik ben?” en toen hebben ze geantwoord: “Sommigen zeggen Johannes de Doper, anderen Elia, weer anderen Jeremia.” Misschien willen mensen een Jezus die zoals Johannes de Doper harde taal sprak tegen koning Herodes die meeheulde met de Romeinen; misschien wilden de mensen een Jezus die zoals Elia een politieke rol speelde; misschien wilden de mensen een Jezus die zoals Jeremia keihard was tegen een corrupte maatschappij. “Maar gij” vraagt Jezus, “wie zegt gij dat Ik ben?” Petrus formuleert dan een geloofsbelijdenis: “Gij zijt de Christus, de Zoon van de levende God!” In dat antwoord wordt Jezus niet vergeleken met iemand van de wereld: Johannes de Doper, Elia, Jeremia. Jezus is van een ander kaliber. Jezus is in staat om – ondanks alle moeilijkheden en spanningen – een diepe vrede en vreugde te geven. Hij is de Liefde in persoon. Zoek Hem waar Hij te vinden is: in gebed, in de Sacramenten, in de Heilige Communie, in de Kerk ja.
Beste mensen, over negen dagen is het Pinksteren en dan daalt de Heilige Geest neer over de Kerk. Zet uw hart open voor de Geest van Jezus Christus. We hebben die Heilige Geest nodig om verder te zien dan de buitenkant, om dieper te zien. De Heilige Geest inspireert ons om zoals die elf leerlingen eropuit te trekken, de wereld in, om actie te ondernemen, om de moed niet te laten zakken. En we moeten het samen doen, verbonden met elkaar, in geloof, hoop en liefde, in solidariteit en dienstbaarheid. In het Evangelie van vandaag staat: “De Heer werkte met hen mee en schonk kracht aan hun woord.” Moge dat ook nu nog zo zijn. Moge de Heer ook met ons meewerken om goede dingen tot stand te brengen.
Amen.
