04-10-2020: De preek van de zevenentwintigste zondag door het jaar 2020
Al jaren vragen we ons in de Kerk af hoe we Jezus Christus weer bij de mensen kunnen brengen. Men heeft pastorale plannen ontwikkeld, er werden commissies gevormd, congressen georganiseerd, de modernste communicatiemiddelen werden en worden ingezet, ook in onze parochie. We hebben ondertussen een prachtige website. Het is allemaal nodig, ja, maar men heeft in al die jaren niet zoveel bereikt. We zijn hartstikke blij met elk nieuw gezicht in onze kerk, maar onze kerken stromen niet vol. En de mensen die ons het meest dierbaar zijn verliezen hun geloof of komen niet tot geloof. Volgens mij moet je nog iets, beter: Iemand, inzetten. Wie? Maria, de Moeder van Jezus Christus. God heeft Maria een bijzondere rol gegeven in de Kerk en de wereld. Toen Jezus aan het Kruis hing, heeft Hij Zijn Moeder gegeven aan Johannes, Zijn beste vriend: “Johannes, ziedaar uw Moeder (…) Moeder, ziedaar uw zoon”. Door ons doopsel zijn wij ook vrienden van de Heer en ook tot ons zegt Hij: “ziedaar uw Moeder”. Maria is onze Moeder. God heeft de hele mensheid, al Zijn kinderen, toevertrouwd aan de bescherming van Maria. Maria is onze Voorspreekster en Helpster. Geen enkel pastoraal plan, geen enkele commissie of congres krijgt klaar wat Maria klaar krijgt. Want onze Hemelse Moeder Maria is degene die haar kinderen uit de macht van satan trekt en ons de Heilige Geest, Gods liefde en vrede, bemiddelt. Dat zien we het beste gebeuren als we kijken naar de plaatsen waar Maria uit de Hemel gekomen is: o.a. Guadeloupe (Mexico), Lourdes (Frankrijk), Fatima (Portugal), Banneux (België), Medjugorje (Bosnië)… De bedevaartplaatsen, ook in Nederland, zijn voor veel gelovigen veilige havens in de woelige ongelovige wereldzee. In bedevaartplaatsen heeft Maria ook ontelbare bekeringen in de harten van mensen tot stand gebracht. Mensen werden en worden daar diep geraakt en geïnspireerd. Geen enkele pastoor, hoe heilig ook, krijgt dat voor elkaar. De wereld, onze samenleving glijdt steeds verder weg van God, weg van de Blijde Boodschap van Jezus Christus, maar Maria houdt haar kinderen vast in het geloof. De oktobermaand is – zoals de meimaand – toegewijd aan Maria. De oktobermaand is de Rozenkransmaand. Neem de Rozenkrans, een gebedsketting, ter hand, bidt hem vurig en Maria bindt je vast aan Haar Zoon Jezus. Ze heeft grote beloften verbonden als mensen de Rozenkrans bidden: oorlogen – grote en kleine – zullen stoppen, de vrede zal weerkeren in de harten van mensen en in de wereld. Ja, God heeft Zijn Moeder gezonden om ons te helpen en als u de Rozenkrans bidt kunnen er wonderen gebeuren in uw leven en in de wereld om u heen.
In het Evangelie van vandaag is er sprake van een eigenaar van een wijngaard die aan wijnbouwers zijn wijngaard toevertrouwt. Daarna vertrekt de eigenaar. Zo wordt de loyaliteit van de wijnbouwers – eigenlijk het geloof, de trouw en de liefde – op de proef gesteld. De wijnbouwers moeten werken in de wijngaard, erover waken, zorgen dat er mooie vruchten zijn, de opbrengst aan de eigenaar geven. Op het eind, in de oogsttijd, stuurt de eigenaar dienaren om de oogst op te halen, maar de wijnbouwers mishandelen de dienaren, sommigen worden zelfs gedood. De eigenaar is goed, barmhartig en geduldig en stuurt uiteindelijk zijn zoon. Maar de wijnbouwers, koppig als ze zijn, doden de zoon en hopen zo de erfenis binnen te halen. Het loopt niet goed met hen af. Deze parabel nodigt ons uit om te werken in de wijngaard van de Heer, om vruchten voort te brengen. En wat zijn die vruchten? Geloof, hoop, liefde, vrede, geduld, verzoening, solidariteit met medemensen en zoveel meer; de grootste ‘vrucht’ is steeds meer gelijken op Jezus Christus. Maria kan ons daarbij helpen. Zoals Maria Jezus negen maanden in haar schoot gedragen en gevormd heeft, zo wil Maria ook ons dragen en vormen. We hebben een heel mensenleven om steeds meer op Jezus Christus te gelijken, om Zijn gesteltenissen in ons te laten groeien, om vruchtbaar worden waar iedereen beter van wordt. En waar is de wijngaard? Het begint in ons hart! Ons hart is de plaats waar de vruchten groeien. Laten wij dan ons hart openen voor de Heer én voor Maria. Een gesloten hart, een gesloten wijngaard, kan alleen maar verwilderen en zure vruchten voortbrengen. Wij zijn geroepen om ons hart te openen voor de Heer en van daaruit onze broeders en zusters met woorden en daden te helpen waar het nodig is en waar we kunnen.
Als we hier komen, in de kerk, ontmoeten we Jezus in de Heilige Communie en dan gebeurt er iets. We worden wakker geschud en aangemoedigd door de Heer zelf. We mogen elkaar eraan herinneren dat wij de wijngaard van de Heer zijn en dat we dat mogen laten zien overal waar we leven en komen, zelfs op plaatsen waar niemand komt. Roepen wij in deze oktobermaand, Mariamaand, de voorspraak in van de Maagd Maria opdat Zij ons zou helpen om overal de nieuwe wijn, de Heer zelf, te brengen.
Amen.
