30-08-2020: De preek van de tweeëntwintigste zondag door het jaar 2020
Er kwamen eens twee studenten bij een professor. De studenten vroegen aan de professor: “We hebben een leraar die zegt dat men God moet danken voor het goede en voor het lijden, voor de voorspoed en voor de tegenspoed. Hij zegt dat we moeten ‘lijden in liefde’ en God moeten danken voor alles. Hoe zit dat nu meneer de professor? Moeten we God danken voor het lijden?” De professor zei vriendelijk: “Jullie zijn bij mij niet aan het goede adres. Ik ben gezond en heb nooit geleden, ik heb nooit iets ergs meegemaakt. Trouwens, ik geloof niet in God.” De studenten voelden aan dat hun leraar al veel had meegemaakt in het leven, hoogtepunten en dieptepunten. De studenten wisten dat hun leraar altijd goedgezind was, vriendelijk en goed, en ze beseften nu een beetje wat ‘lijden in liefde’ betekent.
Lijden in liefde, dat heeft Jezus ons geleerd. Hij is dé Leraar bij uitstek. Wij, mensen, zijn zoals Petrus die niet willen denken aan lijden en moeilijkheden. YOLO, feesten! Petrus vond dat Jezus niet mocht lijden: dat mag niet gebeuren, “Dat verhoede God, Heer! Zo iets mag U nooit overkomen!” zei Petrus. Maar Jezus berispt Petrus. Jezus wil ook ons duidelijk maken dat lijden bij het leven hoort. Te dikwijls laten we ons “leiden door menselijke overwegingen en niet door wat God wil.” Wil God het lijden dan? Neen. God wil het lijden niet, daarom heeft Hij Zijn Zoon Jezus gezonden om de mensen te bevrijden van leed en lijden. Hoe heeft Jezus ons bevrijd? Om ons – u en ik – te bevrijden heeft Jezus zelf – in liefde – het lijden en de dood op Zich genomen. Hij heeft het Kruis gedragen. Er is geen andere weg. Hoe vervelend – en pijnlijk soms – er is geen andere weg… We moeten er door, iedereen, alle mensen. Maar niet alleen! De Lieve Heer staat naast je, of beter, is in je. Je bent gedoopt, gevormd, de Heer Jezus staat je bij en draagt alles met je mee. Hij is solidair met ieder van ons. Maar, jij kunt ook solidair zijn met andere mensen, meeleven is meedragen. Het is liefde, naastenliefde, die een Kruis tot een zegen maakt. Ik denk – en nu zeg ik iets heel gevaarlijks – ik denk dat er als er geen lijden in deze wereld zou zijn, dan zouden we allemaal dikke egoïsten zijn; dan zouden we alleen maar voor onszelf leven en niet meeleven met andere mensen, dan zou er geen beproefde liefde zijn. De echte navolgers van Jezus – de Heiligen – die maken ons dat duidelijk. Lijden roept op tot naastenliefde, dienstbaarheid, solidariteit. En nu zeg ik weer iets gevaarlijks: lijden maakt de wereld menselijker. Natuurlijk is lijden op zich genomen niet goed. We moeten het lijden vermijden en helpen waar we kunnen. De Kerk heeft de eeuwen door altijd gezorgd voor de lijdende mens, ziekenhuizen gebouwd, waar broeders en zusters aandacht hadden voor mensen die het nodig hadden. Dat is niet altijd even gemakkelijk. In de eerste lezing moppert de profeet Jeremia tegen God, dat ze hem uitlachen, dat ze hem bespotten, en Jeremia zegt: “Ik spreek niet meer in Uw Naam”, foert, het is gedaan. Maar dan “laait er een vuur op in zijn hart” en moet Jeremia weer opkomen voor God, voor het recht en tegen het onrecht. Jeremia wist dat dit voor hem niet goed zou aflopen, dat er lijden zou volgen, maar… hij kan niet anders. Een ander voorbeeld is bisschop Oscar Romero. Oscar Romero was een milde man, maar toen hij moest waken bij een vermoorde priester die opkwam voor de armen, besefte hij dat hij het stokje moest overnemen. Oscar Romero was zeker bang, maar “hij liet zich niet leiden door menselijke overwegingen, maar door wat God wil.” En ja, zijn angst was terecht. Toen Oscar Romero de Mis vierde, werd hij aan het altaar doodgeschoten. Zijn bloed vermengde zich met het Bloed van Jezus Christus. Oscar Romero, net als Jezus, had het Kruis niet gezocht, maar in liefde heeft hij het Kruis opgenomen voor de bevrijding van het volk.
Als wij de weg van Jezus gaan, dragen we Zijn Kruis mee. Zoals eerder gezegd: lijden hoort bij het leven. We hoeven het niet te zoeken, het is er. Het Kruis komen we tegen op onze weg, maar het is de kunst om te ‘lijden in liefde’. Weet dat op elk Kruis Jezus hangt. Weet dat ook onder elk Kruis Maria staat. Wie door hun liefde gedragen wordt, staat sterk. Het Kruis zal dan geen onmogelijk zwaar te dragen Kruis zijn, maar je wordt dan zelf gedragen door de Heer en bijgestaan door de Moeder van God. Wie zo leeft, wordt een bron van naastenliefde, dienstbaarheid en solidariteit voor anderen en ontvangt zelf de volheid van het leven. Zoals Jezus op het eind van dit Evangelie zegt: “God zal ieder vergelden naar zijn/haar daden”.
Amen.
