19-04-2020: De preek van de tweede zondag van Pasen (Barmhartigheidszondag) 2020
Vandaag vieren we de zondag van de Goddelijke Barmhartigheid. Waar komt dat feest vandaan? In 1931 kreeg Zuster Faustina een visioen, een verschijning van Jezus. Hij vroeg haar een schilderij te laten maken van wat zij zag. De afbeelding hier vooraan is een kopie: een Verrezen zegenende Jezus met twee stralen die uit Zijn Hart komen. Het schilderij is symbool geworden van de devotie tot de Goddelijke Barmhartigheid en is bron van bijzondere genaden. “Ik beloof – zei Jezus tot zuster Faustina – dat de ziel die deze afbeelding vereert, niet verloren zal gaan. Ik beloof die ziel hier op aarde (…) bij te staan, bijzonder in het uur van de dood”. Ook vraagt Jezus een speciale feestdag van de Goddelijke Barmhartigheid op ‘de eerste zondag na Pasen’. In het jaar 2000, twintig jaar geleden, werd het feest door Paus Johannes Paulus II ingesteld. Vandaag vieren we die feestdag.
Vandaag horen we over de apostel Thomas. Hij geloofde niet in de Verrijzenis van Jezus. Er zijn zo van die gebeurtenissen in de wereld en binnen de familie, die je nooit meer vergeet. Je weet precies waar je was toen het gebeurde. Zo moet het ook voor de apostel Thomas geweest zijn wanneer Jezus verscheen. Thomas zag Jezus en Die zei: “Vrede zij u. Kom hier met uw vinger en bezie mijn handen. Steek uw hand uit en leg die in Mijn zijde en wees niet langer ongelovig maar gelovig.” Thomas viel op zijn knieën. Dat zou Thomas nooit voor iemand anders gedaan hebben. Thomas viel in aanbidding neer voor Jezus Christus – alleen voor Hem – die hij erkent als zijn ‘Heer en God’. Mensen moeten niet zomaar op de knieën vallen voor alles of iedereen of voor menselijke macht of menselijke schoonheid. Mensen worden uitgenodigd te knielen voor Jezus – en voor Hem alleen – zoals we dat kunnen doen als we een Tabernakel voorbijgaan of bij de consecratie, of als we de Heer aanbidden in het Heilig Sacrament. De Heer is daar aanwezig onder de gedaante van Brood. Neen, de meesten van ons hebben Jezus niet gezien zoals Thomas of zoals zuster Faustina. Als we de Heer zouden gezien hebben, dan zouden we dat zeker geweten hebben. Toch hebben velen van u de Heer ervaren en als het goed is heeft dat uw leven veranderd. We hebben meer aandacht voor God en elkaar. We kunnen de Heer ervaren hebben, gevoeld misschien, maar gezien? De apostel Petrus feliciteert ons (de Tweede Lezing) omdat we van Jezus houden zonder Hem gezien te hebben. Omdat we geloven, zegt Petrus, ligt er voor ons een onvergankelijke, onbederfelijke, onaantastbare erfenis in de Hemel. Ondertussen zijn er beproevingen, en dat kan vanalles zijn, o.a. het coronavirus, maar die beproevingen zijn er om ons geloof uit te zuiveren en te versterken. Gelukkig is er in de beproeving ook vreugde! In de Eerste Lezing is vreugde hét kenmerk van de eerste Christenen. Er is de vreugde van het gebed, de vreugde van de Eucharistie en de vreugde van het samen zijn. Ja, ook al is het op afstand, via livestream, als het goed is ervaart u die vreugde ook. We zijn via de sociale media verbonden met elkaar. We hoeven dus voor niets bang te zijn, want Jezus Christus is bij ons, bij u, Hij zegent u, elke keer als u Hem aanroept. Dat geeft extra vertrouwen in de toekomst. Jezus zelf bemoedigt ons op onze tocht door het leven en Hij helpt ons om elke hindernis te overwinnen. Hoewel we Jezus nooit in levende lijve gezien hebben, tenminste ik niet, geloven we in Hem, we hopen op Hem, ondanks de moeilijkheden en de hindernissen die we in het leven meemaken. Het antwoord van Jezus is als een bijzondere zaligspreking voor ons: “Zalig die niet gezien en toch geloofd hebben.”
De zondag van de Goddelijke Barmhartigheid is er gekomen op vraag van Jezus Christus zelf, ingesteld door Paus Johannes Paulus II. Deze Paus heeft het niet altijd gemakkelijk gehad in zijn leven. Hij leed aan Parkinson. Hij heeft de Kerk op koers gehouden in een stormachtige tijd. Een van de vele bijzondere dingen in het leven van Paus Johannes Paulus II is dat hij stierf op de vooravond van de zondag van de Goddelijke Barmhartigheid. Was dat toeval? Volgens mij niet. Later werd diezelfde Paus Johannes Paulus II op de zondag van de Goddelijke Barmhartigheid door zijn opvolger zalig verklaard. Wat kunnen we van deze Paus en van deze afbeelding leren? Drie dingen. Ten eerste: op de afbeelding staat ‘Jezus, ik vertrouw op U’, vertrouwen, blijven vertrouwen ondanks alles. Ten tweede: blijven bidden om met Jezus en elkaar verbonden te blijven, en dan zegent Hij ons. Ten derde: aandacht hebben voor de mensen rondom ons; barmhartig zijn zoals God barmhartig is. De tijd blijft onzeker, maar als we vasthouden aan deze drie dingen, dicht bij de Heer blijven, in gebed en met elkaar verbonden, dan komt het uiteindelijk helemaal goed. Jezus, ik vertrouw op U.
Amen.
