16-08-2020: De preek van de twintigste zondag door het jaar 2020
Een mooi Evangelie. Een vrouw uit Kana, in grote nood, wordt op het eerste zicht afgewezen door Jezus. Maar ze blijft aandringen tot ze verhoord wordt en haar dochter geneest. Ik vermoed dat u zich ook met groot vertrouwen tot God richt: u komt naar de Kerk, u bidt; voor een bepaalde intentie zijn er mensen die een kaarsje aansteken bij Maria of een andere heilige, sommigen gaan op bedevaart, anderen bidden een noveen. We mogen geloven dat ons gebed altijd ge-hoord wordt en soms wordt het ook ver-hoord: je krijgt dan waar je om gevraagd hebt. Niet altijd, maar het gebeurt. Er zijn best veel gelovigen die getuigen dat ze veel gekregen hebben door te bidden. Meestal zijn het geen eendagsgelovigen, maar mensen die het geloof beleven als levenswijze: ze leiden een Christelijk leven, ontvangen regelmatig de Sacramenten, ze zien de Kerk als hun thuis en komen ook regelmatig binnen in een kerk. Zo’n mensen getuigen dat ze geholpen worden door de Heer en/of Maria. God hoort elk gebed. Er zijn mensen die teleurgesteld zijn omdat hun gebed, of beter hún verlangen, niet verhoord wordt. Ja, het is frustrerend als je lang voor iets bidt en er verandert niets. Alles blijft zoals het was en je denkt: “Waar is Jezus nu? Waar blijft de hulp van Moeder Maria?” Beste mensen, ook Jezus verkreeg niet altijd wat Hij vroeg. Toen Jezus God – toch Zijn Hemelse Vader – vroeg of de lijdenskelk aan Hem voorbij zou gaan, zei Jezus er meteen bij: “Niet Mijn wil, maar Uw wil geschiede!” Jezus verkreeg niet dat het lijden weg ging, maar Hij kreeg iets anders. Door het gebed kreeg Hij de kracht om het lijden, om Zijn Kruis te dragen en zo de mensen te verlossen. Kortom, het gebed van Jezus werd wel degelijk gehoord en verhoord op een manier die goed was, het beste was. Wij mogen er zeker van zijn dat God naar ons luistert, zelfs al gebeurt het tegenovergesteld van wat we vragen. God geeft niet wat wij denken dat goed is, maar Hij geeft ons wat het beste is. En soms… soms is dat het tegenovergestelde van wat we vragen. Als sommige noden niet opgelost geraken, dan zijn daar redenen voor die wij niet begrijpen, maar die pas later duidelijk worden, of duidelijk worden als we in de Hemel zijn. Misschien moet ons geduld gesterkt worden, of moet ons geloof nog beproefd worden. Door volhardend te bidden zal ons hart ruimer worden. Want hoe meer we ons tot Jezus Christus richten, hoe meer Hij in ons leven kan komen. Soms denken mensen dat ze ergens recht op hebben en dan eisen ze iets van God: “Ik ga naar de Kerk, ik bid, dus nu moet er dat gebeuren”; als dat dan niet gebeurt is men teleurgesteld in God, in de Kerk. Neen, vertrouw er op dat God naar u luistert én met u bezig is. Wat God bovenal wil is dat ons geloof sterker wordt, onze liefde groter wordt, ons vertrouwen dieper wordt en dat we zo één worden met Jezus Christus en steeds meer op Hem gelijken. Voor alle duidelijkheid: je kunt ook één worden met Jezus in het lijden, in de moeilijkheden die er zijn. Soms kun je het gevoel hebben dat God niet luistert. Dat was zo in het leven van Moeder Teresa van Calcutta, een heilige. Tientallen jaren voelde ze een leegte en dacht ze dat God haar verstoten had. Maar het was een gelovige vrouw en ze zei: “Ik moet helemaal leeg zijn om ruimte te maken voor de Heer Jezus zodat Hij met mij kan doen wat Hij wil.” En ja, de Heer heeft grootse dingen in het leven van Moeder Teresa gedaan, zelfs wonderen. Kortom, vertrouw niet altijd op uw gevoel. Geloof dat de Heer je hoort en ook verhoort, soms anders dan je zelf wilt, maar Hij verhoort je hoe dan ook!
Beste mensen, Dit is een oproep om te blijven bidden zoals die Kananese vrouw die niet bad voor zichzelf, maar voor haar dochter. Ze werd gehoord en verhoord. Ook de heilige Monica bad voor haar zoon Augustinus die losbandig leefde. In zijn boek ‘Belijdenissen’ schreef Augustinus hoe zijn moeder nooit ophield God te smeken om haar zoon (Augustinus dus) te bekeren. Augustinus schreef: “Dat ik niet omgekomen ben in dwaling, is te danken aan de dagelijkse (gebeden en) tranen van mijn moeder, die zo vol geloof was”. Kortom, laten we vertrouwen op de kracht van het gebed. Vertrouw ook op het gebed van Maria. Zij kan voor ons bemiddelen als we het Weesgegroet bidden: “Bid voor ons, zondaars, nu en in het uur van onze dood”. Als ons gebed ‘nu’ niet bekomen heeft wat we willen, dan zullen we na ‘het uur van onze dood’ ontdekken dat het wel degelijk geholpen heeft. Als we in de Hemel zijn zullen we wel zien waar het allemaal goed voor was.
Amen.
