23-06-2019: De preek van Sacramentsdag 2019
We vieren Sacramentsdag. Vroeger werd vanuit bijna elke kerk op Sacramentsdag een Sacramentsprocessie gehouden, een optocht. Nadat men de Mis gevierd had, trok men in processie door enkele straten van de stad of het dorp. Als het Heilig Sacrament voorbij kwam, knielden mensen en maakten een kruisteken. Vele huizen waren ook versierd, dikwijls stond er een beeld van Jezus voor het raam. Eerlijk gezegd: ik heb het zo nooit meegemaakt. Als je onder de zestig bent, heb je het meestal alleen maar van horen zeggen. Maar sinds enkele jaren is er weer een Sacramentsprocessie in Tilburg, in onze parochie de Goede Herder. We trekken dan van één kerk naar een andere kerk.
Ik realiseer me dat ik nu al enkele woorden gezegd heb die voor vele mensen van deze tijd onbegrijpelijk zijn: Sacramentsdag, Sacramentsprocessie, Heilig Sacrament. Ik probeer het uit te leggen. Als christen geloven we in Jezus Christus. Maar Jezus is geen leuke of sympathieke persoon uit een ver verleden, die mooie dingen gezegd en gedaan heeft en een inspiratiebron is voor het leven. ’t Is te zeggen: dat is Hij ook. Maar Jezus Christus is veel meer. Hij is de Zoon van God, voor mij, voor ieder van ons, aan het Kruis gestorven en Verrezen uit de dood. Elke keer als wij de Mis vieren komt Hij werkelijk tegenwoordig in de gedaante van Brood en Wijn. Dit is geen sprookje of een leuke gedachte, dit is werkelijkheid. Jezus is in elke Heilige Mis lijfelijk aanwezig onder de gedaanten van het Brood en de Wijn. Het geconsacreerde Brood noemen we de Heilige Hostie, of ook het Heilig Sacrament. Met dat Heilig Sacrament (de Heilige Hostie) trekken we op Sacramentsdag (vandaag) in processie buiten het kerkgebouw door enkele straten van de parochie. De Sacramentsprocessie is een getuigenis dat we de Heer Jezus bij ons hebben, hier en nu. Hij is aanwezig, en daarom zijn er mensen die knielen voor de Zoon van God en een kruisteken maken als de priester met het Heilig Sacrament voorbij komt.
Het feest van Sacramentsdag vindt zijn oorsprong in de 13de eeuw, in het Belgische Luik. Een zuster, Juliana van Cornillon, kreeg verschijningen van Jezus; Hij vroeg om een feestdag waarop Zijn verheerlijkt Lichaam in de gedaante van Brood zou worden aanbeden. De bisschop van Luik geloofde deze zuster en begon in 1248 met dit feest voor zijn bisdom Luik. Zestien jaar later werd het een feest voor de gehele Kerk. Sacramentsdag komt voort uit Witte Donderdag, toen Jezus brood nam en zei: “Dit is Mijn Lichaam”. Wat toen gebeurde gebeurt nog steeds elke keer wanneer we de Mis vieren. De Heer Jezus komt aanwezig in Brood en Wijn. Ja, we kunnen thuis bidden of de Bijbel lezen, en dan kunnen we ons sterk verbonden voelen met de Hemel, maar als we de Mis vieren is het de Heer Jezus zelf die op een bijzondere manier aanwezig komt. Als er Hosties overblijven worden ze bewaard in het Tabernakel. De godslamp brandt bij het Tabernakel om aan te geven dat de Heer Jezus aanwezig is. Het is een goed gebruik om vóór de Mis of na de Mis nog even te bidden en de Heer nog iets te vragen of te danken voor Zijn aanwezigheid in de kerk. Op Sacramentsdag, tijdens een Sacramentsprocessie, plaatsen we een grote Hostie in een monstrans, een mooi versierde hostiehouder, en we trekken door de straten. We gaan met de Heer op stap, biddend. In het Evangelie lezen we vaak dat Jezus rond trok, door de velden, door de dorpen, en dat de mensen naar Hem toe gaan om geholpen te worden, soms genezen worden. Dat doen wij ook; we trekken samen met Jezus door de stad, straks, van hieruit naar de Heuvelse kerk. Wij gaan met Jezus mee, Hij gaat met ons mee. Onze God is geen verre god, maar een heel nabije God. Hij trekt zelfs alle dagen met ons mee om eens thuis te komen in het Hemelse Vaderhuis in de Hemel. Dan zullen we Hem zien zoals Hij is. Niet onder de gedaante van Brood, maar als de Verheerlijkte Heer, Schepper van Hemel en aarde.
Sommigen vragen zich af: “Is een Sacramentsprocessie nog wel iets van deze tijd? Niemand snapt er nog iets van. Moeten wij dit wel doen?” Als we een Sacramentsprocessie houden is dat een getuigenis naar mensen die zoekend zijn en twijfelend in het leven staan, of gebroken of gekwetst zijn. Er zijn er zovele. We getuigen met zo’n processie dat we niet alleen staan. Hij, de Heer Jezus Christus, is er en gaat met ons mee door het leven om er iets moois van te maken. Hij geeft ons vrede, vreugde, vriendschap, liefde, kracht, genezing en nog zoveel meer.
Amen.
