06-10-2019: De preek van het Hoogfeest van Sint Dionysius, patroon van Tilburg, 2019
De patroon van deze kerk en van het Gild, de heilige Dionysius, was de eerste bisschop van Parijs. Op een heuvel buiten de stad werden Dionysius en zijn gezellen in het jaar 285 onthoofd en vanaf toen werd die plek ‘Montmartre / Berg van de Martelaren’ genoemd. Een afbeelding van dat gebeuren zien we hier op het schilderij boven het hoofdaltaar. Sint Dionysius is de patroonheilige van het Gild én van Tilburg en Parijs. ‘Sint Denijs, patroon van Tilburg en Parijs’. Dionysius en zijn gezellen werden voor de keuze gesteld: of je zweert jouw Christelijk geloof af, of we hakken jouw hoofd af. Ge kunt kiezen. Dionysius en zijn gezellen moesten daar niet lang over nadenken. En wij? Als men tegen ons zou zeggen: kies! of je laat jouw geloof los, je zegt dat je geen Christen bent, of we maken je een kopje kleiner. Wat zou u kiezen? Wil je dan martelaar of martelares worden? Voor alle duidelijkheid (tegenwoordig moet je dat erbij zeggen): Christelijke martelaren zijn mensen die het lijden ondergaan, kijk maar naar Jezus, die deed geen vlieg kwaad; Islamitische martelaren daarentegen zijn mensen die anderen kwaad doen. Eigenlijk is de vraag de volgende: hou je van Jezus Christus? Heb je een band met de Heer Jezus, of maakt het je niets uit? Als het je allemaal niet veel uitmaakt, kun je makkelijk zeggen: “Ik ken die Jezus niet, ik heb niets met het geloof, laat mijn hoofd maar staan”. Maar als je van Jezus houdt, dan moet je wat langer nadenken, want het kan jouw hoofd kosten. Dionysius en zijn gezellen dachten niet lang na. Hun dood verwijst naar Jezus, naar Zijn opstanding uit de dood, naar het eeuwig leven bij Hem in de Hemel. Na de Hemelvaart van Jezus, vanaf de tijd van de apostelen tot vandaag, geloven mensen dit. Christelijke martelaren getuigen van dat geloof. Ze zijn een voorbeeld voor ons. God zij dank!
In onze verwarde tijd verliezen mensen uit het oog waarom ze leven. “Moeder, waarom leven wij?” is een vraag die kinderen stellen, maar tegenwoordig ook volwassenen. Als God niet bestaat is het leven totaal zinloos. Dan is het leven een lichtpuntje dat straks weer uitdooft. Zinloos. Als je gelovig bent, bedenk dan dat God alles geordend heeft, dat het leven van Hem komt en dat je naar Hem teruggaat, en dat je aan Hem verantwoording moet afleggen voor wat je in het leven gedaan hebt of niet. Jezus leert ons wie wij zijn. In het Evangelie zegt Hij dat Zijn leerlingen het zout der aarde en het licht van de wereld zijn. Zoals zout het voedsel smakelijk maakt en bewaart, zo moeten Christenen de wereld bewaren ten goede en het leven smaakvol maken. Als Christen dragen we de Naam van Jezus Christus. Hij is het Licht van de wereld en van ons leven en wij mogen ons Christelijk geloof bewaren en uitdragen. Moeten we dat alleen doen? Neen! We hebben elkaar, de Christelijke gemeenschap, we hebben de Heilige Dionysius die vanuit de Hemel voor ons bidt en meewerkt, én we hebben Maria onze Hemelse Moeder. De oktobermaand is een Mariamaand, de Rozenkransmaand. Van de Rozenkrans denken velen dat het een oud gebruik is. Toch hebben veel Pausen opgeroepen de Rozenkrans te bidden, ook onlangs Paus Franciscus. Als priester voel ik me verplicht om zijn oproep door te geven aan u. Bid de Rozenkrans! Doe het! Waarom? Omdat Maria overal waar ze verschenen is (o.a. Lourdes, Fatima, Banneux, Medjugorje) niet ophoudt erom te vragen: Bid de Rozenkrans! Tegenwoordig houden mensen zich bezig met esoterie, vormen van waarzeggerij, ze lezen de raarste boeken en volgen de vreemdste theorieën, enzovoort. Maar het is de Rozenkrans die Maria ons als reddingsboei toewerpt om ons naar Jezus en onze Vadergod op te trekken zodat er orde in ons leven heerst en ons leven vruchtbaar is.
Een voorbeeld. De Italiaan Giuseppe Torselli werkte in de Middellandse Zee op een Libisch boorplatform. Libië is Islamitisch en Christenen kunnen daar niet openlijk bidden, ook niet op dat boorplatform dus. Sterker nog: als een Moslim Christen wordt kan die soms letterlijk zijn hoofd verliezen zoals Sint Dionysius. In elk geval bad Giuseppe alle avonden in het geheim de Rozenkrans die hij op bedevaart naar Lourdes gekocht had en die hij verborgen rond zijn hals droeg. Op 25 november 2000 ontplofte het boorplatform. Alles stond in brand. Men dacht dat Giuseppe dood was en zijn vrouw werd ingelicht. Toen de brand geblust was vond men Giuseppe als enige overlevende. Hij was wel zwaar verbrand, maar leefde nog. Alles wat hij op zich droeg was gesmolten, behalve zijn Rozenkrans. Giuseppe zei dat de Heilige Maagd Maria hem beschermd heeft dankzij het bidden van de Rozenkrans. Daarom een oproep: bid de Rozenkrans: in de auto, op de fiets, in bed als je niet kunt slapen. We hebben tien vingers, we kunnen allemaal de Rozenkrans bidden. De Moeder van God, Maria, zal ons bewaren; Ze zal ons helpen ons leven zinvol en vruchtbaar te maken; Ze zorgt er voor dat we meer op Jezus Christus gelijken: liefdevol, vredevol, geduldig, verdraagzaam, goed van hart, enzovoort; en Ze zal voor ons bidden, nu en in het uur van onze dood.
Amen.
