05-05-2019: De preek van de derde zondag van Pasen 2019
De ‘wonderbare visvangst’ is een bijzondere gebeurtenis, mooi opgeschreven door Johannes, maar er zit meer achter. De ‘wonderbare visvangst’ zit vol symboliek waarin de mensen uit Johannes’ tijd, maar ook onze tijd, zich kunnen herkennen. Johannes zelf maakte deel uit van een kerkgemeenschap, zeg maar: een parochie zoals de onze. Johannes wil laten zien dat wat toen op het meer van Tiberias gebeurde, iets is wat elke kerkgemeenschap meemaakt.
Er zijn twaalf apostelen, leerlingen, maar daar bij het meer zijn er zeven: zeven leerlingen ontmoeten Jezus. Het getal zeven is niet toevallig gekozen. Het getal zeven is een heilig getal en wijst op iets volmaakt of volledig. Het getal zeven verwijst naar de hele kerkgemeenschap, verspreid over de hele wereld, dus ook in onze eigen parochie De Goede Herder, hier in Tilburg. Johannes schrijft over een boot; ze “klommen in dé boot”, staat er. Die boot verwijst/symboliseert de Kerk, als een veilige plaats die golven en stormen kan weerstaan; de Kerk, dé boot als een plaats van redding en leven te midden het gevaarlijke water, dat de onveilige wereld symboliseert. De apostelen gaan vissen, maar ze vangen niets. Dat is een ervaring die we als parochie ook hebben. Kinderen, kleinkinderen, vrienden en buren hebben niets of niet veel meer met de Kerk. Pas na de aanwijzingen van Jezus, “Werpt het net uit, rechts van de boot” vangen die apostelen iets. Door te doen wat Jezus vraagt, vangen ze zoveel dat ze niet bij machte zijn het net op te halen en in de boot te trekken. De enigste die het net kan binnenhalen in de boot is de Verrezen Heer. Ook wij, als Kerk in deze tijd, als parochie ‘De Goede Herder’, zullen in verbondenheid met de Heer proberen alle mensen binnenboord te trekken. We hebben allemaal gaven, talenten, die we kunnen inzetten. De schrijver van dit Evangelie, Johannes, wil duidelijk maken dat de verkondiging van het Evangelie succes heeft als we naar de Verrezen Heer luisteren en doen wat Hij zegt. In het volle net zaten honderddrieënvijftig vissen. Waarom 153? Volgens de kenners zou dat wijzen op het toen bekende aantal volkeren, 153 volkeren. Het Evangelie, de Blijde Boodschap, is dus bestemd voor alle volkeren, voor alle mensen, heel de wereld. Er staat ook zo mooi: “ofschoon het er zoveel waren, scheurde het net niet.” Hier wordt het ideaal zichtbaar van een Kerk zonder scheuringen. Er is plaats voor veel vissen, alle volkeren, maar het net, de Kerk, mag niet scheuren. In Johannes’ tijd was er ook al gevaar dat de Kerk zou scheuren. Spijtig genoeg is de eeuwen daarna de Kerk gescheurd: zo heb je tegenwoordig Orthodoxe Christenen, Koptische Christenen, Anglicaanse Christenen, protestantse Christenen, zoveel verschillen en kleuren. Je kunt zeggen dat dit de schoonheid van de Kerk uitmaakt, maar Jezus had op het eind van Zijn leven gebeden voor de eenheid, als één van Zijn grootste aandachtspunten. In het Evangelie, ook hier, wordt Petrus meestal als eerste van de apostelen genoemd. Johannes wil daarmee zeggen dat Petrus op aarde het fundament van eenheid is. Wie is dat in onze tijd? Wie? De Paus! Paus Franciscus is in onze tijd het zichtbaar teken van eenheid. Hij bekleedt het Petrusambt. Daarom, laten wij met de Paus verbonden blijven, hij is het hoofd van de vissers van deze tijd. De eenheid die de Heer vraagt betekent dat we voorzichtig moeten zijn, behoedzaam. Met grof geweld krijgen wij het net niet binnenboord, het net zal dan scheuren. Dan bereikt niemand de Kerk, de veilige plaats die golven en stormen kan weerstaan, de plaats van redding en leven te midden het gevaarlijke water, dat de onveilige wereld symboliseert. De Evangelist Johannes heeft een grote rol voor Jezus, ‘natuurlijk’ zouden we zeggen. Maar is dat ook zo in ons leven? Hij is geheimnisvol aanwezig in ons leven, zoals in de Kerk. In dit Evangelie verschijnt Jezus aan Zijn leerlingen, Hij is er, maar ze herkenden Hem niet meteen. Johannes beschrijft Hem vaag, ongrijpbaar, maar Hij is er, werkelijk aanwezig. De Verrezen Heer is ook in ons leven zo aanwezig, ook hier in de Petrus en Pauluskerk. Hij is hier echt!
Ja, er zit nog meer symboliek in dit Evangelie. Ik wil er nog één ding uithalen: Petrus. Hij had Jezus verloochend. Het meest ontroerende is dat Jezus trouw blijft aan de belofte die Hij eerder aan Petrus had gedaan: “Op jou bouw Ik Mijn Kerk”. Nu krijgt Petrus de kans om zijn drievoudige verloochening goed te maken. De Heer geeft mensen altijd een tweede kans, zelfs een derde en nog veel meer kansen in het leven. Jezus Christus schrapt geen mensen. Wij mogen in Zijn voetstappen treden en mensen kansen geven. De leerlingen herkenden Jezus bij het breken van het brood. Wij herkennen Hem in de Eucharistie, verborgen, maar Werkelijk Tegenwoordig, om ons sterk te maken voor de ‘vangst’. En ja, het gaat om de liefde. Zoals Petrus vraagt Jezus ook aan ons: “heb je Mij lief?” Sterker nog: “Heb je Mij meer lief dan dezen Mij liefhebben?” De Heer vraagt dat ook aan u. Antwoord dan, zoals Petrus: “Ja Heer, Gij weet alles, Gij weet dat ik U bemin.”
Amen.
