19-04-2019: De preek van Goede Vrijdag 2019
Goede Vrijdag. We staan even stil bij het onmenselijke en onmetelijke lijden van onze Heer Jezus Christus. Onmetelijk? Ja! Onmetelijk. Ik leg het uit. Waarom is God mens geworden? Waarom heeft Hij willen lijden? Is het uit solidariteit met ons, om ons een voorbeeld te geven? De reden ligt dieper en is veel groter. Jesaja zegt het in de eerste lezing: “Hij is doorboord om ónze zonden, mishandeld om ónze misdaden. Want op Hem rust de straf voor óns heil en door Zijn striemen is er genezing voor ons”. Het lijden van alle eeuwen en tijden, onmetelijk, heeft Hij (God) op Zich genomen. Een mysterie. Wat gebeurde er op het Kruis? Op het Kruis wordt een Verbond gesloten, een nieuw Verbond. Wij zijn allemaal leden van één gezin, één lichaam. Het Hoofd van het gezin is Jezus Christus. Hij stierf als onze Vertegenwoordiger van het Verbond. We zijn verbonden, Hoofd en lichaam. Jezus Christus en wij, één familie. Als een familielid sterft en geld nalaat, een erfenis, dan is die erfenis voor de familie. Men is verbonden. Welke erfenis laat Jezus ons na? We zijn allemaal zondaars, verbonden met elkaar en met Jezus Christus. Wij zijn stervelingen, maar door Zijn dood en Verrijzenis zullen ook wij, sterven ja, maar ook Verrijzen, eeuwig leven.
We kunnen ons afvragen waarom God dit grote, onmetelijke lijden onderging. Kon Hij ons niet op een andere manier verlossen? Misschien wel, maar Hij verkoos deze manier. We zien kracht en uitputting, troost en verslagenheid, hoop en hopeloosheid. Het is 2019 min 33 jaar geleden gebeurd. Toch blijft het actueel. We kunnen de kruisweg van Jezus vertalen naar onze tijd. We zien de Kruisweg met veertien staties waarin het lot van de mens te zien is. Ook in onze tijd zien we mensen die bloed willen zien; we zien moeders die door dik en dun hun kind steunen; we zien de langzaam opdrogende tranen om wie er niet meer is; we zien de schouder die een ander aanbied waarop je kunt huilen; we zien het eind dat bijna niet te dragen is… De ‘cliffhanger’ is ook sterk: “Jezus wordt in het graf gelegd”. Drie dagen na Zijn dood zal duidelijk worden wie in deze geschiedenis de echte ‘loser’ is. Niet Degene die drie keer onder het Kruis bezweken is, niet de Man die ze spottend aan het Kruis genageld hebben, niet Jezus, maar de dood legt het loodje. De passie van Jezus… Hij is onze vertegenwoordiger bij God. We zijn met Hem verbonden in leven, dood én Verrijzenis. Met zijn Kruisdood wilde Jezus ook laten zien hoe verschrikkelijk de zonden zijn, wat ze kunnen aanrichten in de samenleving. Kijk maar om je heen in deze wereld. Met zijn Kruisdood laat Hij ook zien hoe groot Zijn liefde voor ons is. Met zijn Kruisdood herstelt Jezus, het Hoofd van het Verbond, de relatie met God de Vader zodat de Hemel kon opengaan voor ieder mens die in Hem gelooft en van goede wil is. Hij die ons geschapen heeft wilde zelf Zijn volk van de ondergang redden. We zijn voor een hoge prijs gekocht, met Goddelijk Bloed.
Jezus nam het lijden vrijwillig op Zich. We lezen in de Evangelies dat Jezus de macht had over dood en leven, over natuurelementen. Hij had ook de macht om de menigte te overwinnen. Dat liet Hij zien toen Judas in de Hof van Olijven op Hem af kwam, de menigte deinsde achteruit en viel op de grond. De Heer had de macht om onder het lijden onderuit te komen, maar Hij deed het niet. Toen Hij dan na een ellendige Kruisweg op het Kruis hing, riep Hij vanaf het Kruis: “Ik heb dorst!” Naar wat dorst de Heer? De Heer heeft dorst naar onze liefde, naar naastenliefde. Zoals Hij (God) ons bemint, zo wil Hij (God) ook bemind worden door ons. En Hij gaf ons de middelen. Zo gaf Hij vanaf het Kruis zijn Moeder aan zijn beste vriend Johannes die onder het Kruis stond. Door het doopsel zijn wij ook bevriend met de Heer, Hij geeft ook aan ons zijn Moeder. Bij zijn dood gaf Hij de Geest, de Heilige Geest, die ten volle kwam met Pinksteren. Maria was daar bij en Zijn vrienden ook. Wij hebben de Geest van Jezus nodig om iets moois van het leven te maken. Toen Hij dan gestorven was werd Zijn Hart doorboord met een lans, er stroomde water en bloed uit. Het water verwijst naar het doopsel, het bloed naar de Eucharistie waar Hij ons voedt met de Heilige Communie. Laten we de Heer danken voor deze heilsmiddelen waardoor we groeien in liefde en vrede en hoop. Zo meteen kunnen we de Heer aan het Kruis vereren. Laten we Hem dankbaar aankijken, aanbidden in ons hart, dat we mogen ervaren hoe Hij ons bemint, onmetelijk bemint. Wij beteken alles voor Hem. Moge Hij alles voor ons betekenen.
Amen.