15-12-2019: De preek van de derde zondag van de Advent 2019
De Advent is half. De Adventstijd is een tijd van hoop. We bereiden ons namelijk voor op het ogenblik waarop de Hoop in de wereld is gekomen door de menswording van God. Gods Zoon, Jezus Christus, is onze Hoop. We bereiden ons voor op Kerstmis, de geboorte van Jezus. De profeet Jesaja kondigt 800 jaar vóór de eerste Kerstmis de geboorte van de Messias op voorhand aan. Jesaja profeteert: “Woestijn en steppe zullen zich verheugen, jubelen en bloeien de dorre vlakte”. Mooie tekst, maar het gaat dan vooral om de harten van de mensen: de harten van de mensen, soms als een ‘woestijn’, zullen zich ‘verheugen’; de harten van mensen, soms als ‘dorre vlakten’, zullen ‘jubelen en bloeien’. In zo’n teksten wordt de betekenis van Kerstmis duidelijk: God wordt mens. Hij laat de mensen niet in de steek, maar ontdoet zich van Zijn Godheid om heel dichtbij de mensen te komen. Zo laat God zijn trouw zien en geeft Hij mensen hoop. Een nieuw Rijk begint, een Rijk van hoop. En wat is deze hoop? Het is een Rijk van liefde en vrede in deze wereld, en eeuwig leven in de Hemel. Enerzijds gaat het onze krachten en onze blik te boven, we kunnen de Hemel niet op eigen kracht binnengaan; anderzijds is het ook zichtbaar en grijpbaar, het is iets in deze wereld waaraan we kunnen werken en bijdragen. God komt onze wereld binnen en geeft ons de kracht om met Hem op weg te gaan, om op een nieuwe manier te leven, ook als het leven zwaar en moeilijk is. In de Advent, een tijd van hoop, is “de komst van de Heer nabij” zegt Jacobus, maar we zijn ook met Jezus Christus op weg. Hoop is altijd onderweg en zet aan tot actie. Jezus Christus zet mensen in beweging. Hij is onze hoop en Hij geeft zin en doel aan het leven, een richting. In het Evangelie van vandaag geeft Jezus zelf aan waar het om gaat: “Blinden zien, lammen lopen, melaatsen genezen, doven horen, doden staan op, aan armen wordt de Blijde Boodschap verkondigd.” En dan gaat het niet om lichamelijk blinden, lammen, melaatsen, doven en doden. Het gaat om mensen die blind zijn voor Jezus Christus en blind zijn voor elkaar; het gaat om mensen die innerlijk verlamd zijn in angst of onverschilligheid; het gaat om mensen die zich melaats voelen, verstoten of niet begrepen door medemensen; het gaat om mensen die doof zijn voor God en doof voor elkaar; het gaat om mensen die zich innerlijk dood, leeg en verdrietig voelen. Deze mensen, vooral deze mensen, mogen hoopvol op weg gaan in deze wereld. Want in hen is iets aanwezig dat verlost moet worden, iets dat gered kan worden. Eigenlijk kan ieder van ons de vraag stellen: “Ga ik hoopvol op weg of is mijn leven gesloten, onbeweeglijk? Sta ik stil in mijn geestelijk leven? Is mijn hart een gesloten deur of een deur die open staat voor de Hoop die mij op weg doet gaan met Jezus Christus?” Weet dat je niet in je eentje moet gaan. We hebben elkaar, de gemeenschap van gelovigen.
Daar waar Christenen wonen, wordt in de Advent de Kerststal gezet. Elk figuurtje in die stal is hoopvol. Jozef en Maria, de herders, de Engelen, de drie koningen, zelfs de schapen, de os en de ezel, allemaal zijn ze hoopvol en kijken ze uit naar Iemand. In het Evangelie van vandaag laat Johannes de Doper – die in de gevangenis zit – zijn leerlingen de vraag stellen: “Jezus, zijt Gij de komende, of hebben wij een ander te verwachten?” Deze mensen hoopten dat Jezus de Messias was, de Redder, de Verlosser. En ja, Hij is het! Hij is onze Hoop, niemand anders. In Jezus Christus, Gods Zoon, mogen we de verwezenlijking van Gods beloften zien. Hij zorgt er voor dat het geluk, het heil, voor iedereen bestemd is. Wie op eigen zekerheden vertrouwt, op eigen kracht en kunnen, op eigen vermogen, verwacht niets meer van God. Van één ding kunnen we zeker zijn, prent het in uw hoofd: niets van wat wij hebben kan ons redden. Het enigste dat ons kan redden is onze hoop op God. Gods Zoon is de Redder. Hij laat ons met vreugde door het leven gaan, Hij helpt ons het goede te doen, om uiteindelijk gelukkig te worden in deze wereld en in de Hemel. Christelijke hoop uit zich Gods-dienst, in dankbaarheid aan God die Zijn Rijk van liefde, vrede en rechtvaardigheid door, met en in ons begint.
De Advent is half. Laten wij ons goed voorbereiden op Kerstmis, de geboorte van de Heer. Open uw hart voor Hem, zodat het zaad van de hoop in u en in onze parochiegemeenschap kan groeien en bloeien. Zeg: “Ja, Jezus, hier ben ik. U kunt mij redden, U zult mij redden”.
Amen.
