29-09-2019: De preek van de zesentwintigste zondag door het jaar 2019 (Kerkproeverij)
In een aantal kerken is het dit weekend de jaarlijkse Kerkproeverij. Gelovigen worden gestimuleerd om dit weekend iemand mee te nemen naar de kerk om ze te laten ervaren wat er in de kerk gebeurt. Maar hoe zorg je er als Kerk voor dat mensen goed kunnen proeven zodat ze méér willen? We hopen dat mensen geraakt worden door het gebouw, de mooie muziek, het woordje van de priester (misschien), maar eigenlijk gaat het daar niet om. Het gaat om God en Zijn grenzeloze liefde. Dat wat we hier vieren verbindt ons met Gods liefde en in liefde met elkaar. Dat is de bedoeling. Wie iemand meebrengt naar de Kerk nodigt die persoon uit om te kijken in het hart van de Heer Jezus en in ons eigen hart. In ons Christelijk geloof draait het om de liefde. We hebben dus iets moois aan te bieden. We hopen en bidden dat mensen zich geraakt weten zodat het niet bij proeven alleen blijft.
Tegenwoordig gaat het over (de viering van deze zondag gaat over) ‘Een goed milieu’. Dat betekent aandacht voor de natuur, de schepping, de klimaatcrisis; ‘een goed milieu’ betekent ook een gelijke verdeling van de welvaart op onze aarde, zorg voor mensen; ‘een goed milieu’ heeft ook te maken met wat er ‘in’ de mens gebeurt; ieder mens verlangt naar rust, vrede en zekerheid en dat is ook het terrein van God. Het is zoals met een krukje. Een krukje heeft drie poten en ‘een goed milieu’ heeft ook drie poten: de natuur, elkaar en God. Als één poot wankelt, staat het krukje instabiel en dreigt het om te vallen. In onze tijd staan deze drie poten, drie milieus, onder druk: de natuur kreunt, het contact met mensen schuurt, God is vaak de grote Onbekende of Afwezige. Hoe kunnen we de druk verminderen en zelfs oplossen, zodat alles weer stabiel staat? Onlangs zei Paus Franciscus dat de hoop van de wereld Jezus Christus is. Zijn Evangelie is het krachtigste gist van broeder- en zusterschap, vrijheid, gerechtigheid en vrede voor mensen en volkeren. U weet wat gist doet hé. Zoals een brood gist nodig heeft om te rijzen, zo heeft een mens het Evangelie nodig om te groeien in geloof, hoop en liefde. Het Evangelie is een tegengif tegen egoïsme en discriminatie. Het is gist voor geluk, barmhartigheid, gerechtigheid, solidariteit en vrede. Laten wij in deze viering vragen dat de Heer in ons hart Evangelische zaadjes plant die straks zo’n vruchten mogen dragen.
In het Evangelie van vandaag, over een rijk man en de arme Lazarus, gaat het om een keuze. Sluiten we ons aan bij de rijke die mooi gekleed en feestend door het leven gaat, en tegelijk het hart sluit voor een medemens in nood?, die zelfs datgene wat van de rijke tafel valt, niet wil geven aan de behoeftige? Of voelen we ons als die arme Lazarus die verlangt naar iets wat van de tafel valt om de honger te stillen? Trouwens, je kunt honger hebben op veel manieren: honger naar vrede, rust en liefde, een geestelijke honger. Jezus noemt de naam van de rijke niet, zodat iedereen er zich in kan herkennen. De vraag blijft: in wie herken ik mij het meest? in die rijke gierige feestvierder, of in de hongerige Lazarus? Jezus verwijt de rijke zijn rijkdom niet, maar wel dat hij er niet iets goeds mee gedaan heeft. Een rijke kan namelijk veel goed doen in deze wereld. Maar de rijke uit het Evangelie heeft de kloof naar de ander (de hongerende Lazarus) niet overbrugd. De kloof liet hij bestaan. En Jezus verwijst dan naar het eeuwig leven: in het hiernamaals kan die kloof niet meer overbrugd worden. Als je op aarde een kloof hebt laten bestaan, bestaat die in de Hemel ook. In de gelijkenis laat Jezus Abraham zeggen dat als er zelfs een persoon uit de doden opstaat, er mensen zijn die zich niet bekeren en van gedrag veranderen. De Farizeeën kenden Abraham, Mozes en de profeten. Zij riepen op om rechtvaardig te zijn, solidair, maar de Farizeeën luisterden niet naar hen. Wij Christenen kennen hen ook, én we kennen Jezus Christus. We geloven dat Hij uit de dood is opgestaan, Verrezen uit de dood. Hij heeft Zich getoond aan Zijn leerlingen.
De vraag blijft: wie wil ik zijn? handel ik vanuit Christelijke principes? ‘Een goed milieu’ heeft drie poten: aandacht voor de natuur, aandacht voor de naaste in nood, aandacht voor God. Kan ik die kloof overbruggen? Als ik de afstand overbrug is er hoop voor deze wereld. En ja, elektrische auto’s zijn nodig, zonnepanelen en windmolens zijn nodig om de natuur en de schepping te behoeden. Maar om aandacht te hebben voor medemensen is ook een ander soort alternatieve energie nodig: aandacht voor Onze Lieve Heer, Jezus Christus. Zoek ik bij Hem inspiratie en kracht om goed te leven. We mogen geloven dat Hij de Bron is van alle leven. Tijdens de Mis – ik hoop ook vandaag – mag u al iets proeven van het eeuwig leven. Als u het proeft, grijp dan het eeuwig leven!
Amen.
