01-07-2018: De preek van de dertiende zondag door het jaar 2018
Een aantal jaren geleden, in mijn vorige parochie, moest ik een uitvaart regelen voor Cees. Cees had een lange lijdensweg gehad. De dokters hadden nog hoop gegeven, bestralingen, chemokuren, hij werd er ziek van maar “het zou allemaal goed komen” zeiden de dokters. Ondertussen werd er gebeden door zijn vrouw en enkele familieleden. Kinderen en kleinkinderen staken kaarsjes aan. Na weken kwam de uitslag dat de kanker overwonnen was. Iedereen blij. Familie, buren, zelfs de kapelaan, iedereen kwam op de koffie met een goei stuk taart er bij. Cees was genezen, alleluia! Precies veertien dagen later stierf Cees, onverwacht, zijn hart was in die maanden van strijd verzwakt en plots stilgevallen. De vreugde sloeg om in diepe rouw. Toen ik de uitvaart aan het regelen was werd de weduwe plots heel emotioneel: “Kapelaan, voor mij is het afgelopen, voor mij bestaat God niet meer. ’t Is hier gedaan met bidden en kaarsen aansteken”. Ze pakte het Mariabeeld en het scheelde geen haar of ze had het kapot gegooid. Ik kon haar nog net tegenhouden. Toen ik deze preek voorbereidde, moest ik denken aan Cees en zijn vrouw.
We lezen in het Evangelie dat Jaïrus Jezus gaat halen want zijn dochtertje ligt op sterven, de situatie is hopeloos. We lezen ook over een vrouw die al twaalf jaar ziek is. Ze had haar geld uitgeven aan dokters, maar het was nog erger geworden. Hopeloos. Die twee mensen staan symbool voor alle mensen die het moeilijk hebben in het leven, die in een hopeloze situatie zitten en daardoor maar moeilijk in een goede God kunnen geloven. Als alles goed gaat in het leven – je hebt de wind in de rug, de kinderen en kleinkinderen ook – dan is het gemakkelijk om te geloven in God die voor je zorgt. Maar als je elke dag pijn hebt en voelt dat het achteruit gaat, als de hoop wegvloeit, dan vraag je je af: “Waar is God nu? God waarom hebt ge mij verlaten? Waarom ik? Waarom overkomt mij/ons dat?” Ja, ook als gelovige heb je te maken met lijden en dood. Het is niet omdat je gedoopt en gelovig bent dat je geen moeilijke dingen zult meemaken. Het komt er wel op aan om in zo’n momenten vast te houden aan de Heer. De vraag is: hoe houd je je vast aan de Heer?
De belangrijkste zin uit het Evangelie van vandaag is de uitspraak van Jezus tot de vader van wie het kind op sterven ligt: “Wees niet bang, maar blijf geloven”. Het is een zin die we als ‘tegeltjeswijsheid’ boven ons bed kunnen hangen. Even tussen haakjes: via Google heb ik ontdekt dat je zelf zo’n tegeltje kunt maken en bestellen. Heel leuk! Tegeltjeswijsheid. “Wees niet bang, blijf geloven”. Ja, vroeg of laat komen we allemaal in een situatie met tegenwind. Ieder mens vraagt zich wel eens af ‘hoe het verder moet’, bijvoorbeeld bij een ruzie, of als je je werk verliest, of als een uitslag tegenvalt. Zoals de vader van dat meisje kun je Jezus erbij vragen en je hoort Hem zeggen: “Wees niet bang, maar blijf geloven”. Blijf geloven dat de Heer je nooit in de steek laat. Hij heeft je echt gewild en heeft een plan met je. Hij is bij je om je te helpen om van het leven iets moois te maken. Ook als gelovige kun je je wel eens eenzaam en alleen voelen staan. “Wees niet bang, maar blijf geloven” zegt de Heer dan, “Ik ben bij je”. Ieder van ons heeft wel eens een moment dat je het gevoel hebt dat alles om zeep is, kapot. “Wees dan niet bang, maar blijf geloven” dat Hij bij je is en het weer goed maakt. Daarvoor is Hij voor ons aan het Kruis gestorven, op die Goede Vrijdag, om alles weer ‘goed’ te maken. En ja, elke mens gaat vroeg of laat dood: in the long run we are all dead. Vooraf kennen de meeste mensen momenten van ziekte, oud worden, je voelt je krachten wegvloeien, een geliefde die sterft en je vraagt je af: “Is dit alles? Is het afgelopen of heb ik nog iets te verwachten?” “Wees niet bang, maar blijf geloven” zegt Jezus. “Ik heb voor jou de dood overwonnen. Ik heb de dood gedood en ben Verrezen, opgestaan uit de dood. Als je dat gelooft, dan leef je straks verder over de grens van dit leven in het eeuwig leven.”
Die vrouw in het Evangelie genas omdat ze geloofde in Jezus. Het dode meisje werd opgewekt omdat er geloof was bij de vader. Wij zullen ook Verrijzen uit de dood als we vasthouden aan ons geloof. Met geloof in Jezus Christus staat of valt je leven. Daarom, “Wees niet bang, maar blijf geloven”. Dat wens ik u toe.
Amen.
