25-12-2018: De preek van Kerstmis 2018
Beste mensen, Een zalig en vredevol Kerstmis. We hebben lichtjes in huis gehaald, dennengroen, om het gezellig te maken in deze donkere dagen. We verlangen naar warmte in deze winterkou en we zien uit naar de komst van de groene lente. Ondertussen is onze samenleving in de ban van de opwarming van de aarde, smeltende poolkappen, een stijgende zeespiegel en oprukkende woestijnen. We willen de lucht zuiver houden om vrij te kunnen ademen. Maar er is nog een andere CO2-uitstoot die de levensadem hindert: het is de honger naar meer en meer hebben. “Ja”, zegt God. “Ik heb alles wel gemaakt, al wat bestaat, maar je moet er geen afgoden van maken. Filter die drang naar meer en meer hebben door matigheid en vrijgevigheid. Filter het teugelloos genot door wat zelfbeheersing. Filter de drang naar macht door blij zijn met wat je hebt”. We kijken naar wat God deed in de Kerstnacht. God werd mens. God werd geboren in de tijd. Hij kwam als een klein en machteloos Kindje. Niet op een gouden troon in een mooi paleis, maar in een kribbe, een voederbak voor dieren, in een stal. Waarom is Jezus gekomen? Hij is in staat de ‘lucht’ tussen mensen te zuiveren. Hij is in staat het ‘klimaatprobleem’ tussen mensen, volkeren en landen op te lossen. Want er is een geestelijke en morele zuivering nodig. Het begint in het gezin. Wij kijken met Kerstmis naar de Heilige Familie: het Kind Jezus, Maria en Jozef. We kijken ook naar de vele gezinnen, de vaders en moeders, de kinderen en kleinkinderen. Om onze samenleving op te bouwen en sterk te maken zijn er goede gezinnen nodig: de trouwe liefde tussen een man en een vrouw, tussen ouders en kinderen, tussen opa’s en oma’s en kleinkinderen. Deze ‘klimaatzorg’ heeft onze samenleving nodig. Met Kerstmis vieren wij de geboorte van onze Verlosser, de komst van God in onze wereld. Hij die ongeveer 2000 jaar geleden kwam als Kind, verborgen en in armoede, zal terugkomen in majesteit en glorie. Jezus nodigt ons uit de tekenen van de tijd te zien en verantwoordelijkheid te nemen. Loopt de tijd, ons leven op zijn einde? We weten het niet. Ik weet dat ik al over de helft ben. We weten wel dat op het einde het Kind van Bethlehem zal komen als Koning. Eens zullen we voor Hem staan en Hem zien zoals Hij is: de Zoon van God, Koning van Hemel en aarde. We zullen dan beseffen wat een groot voorrecht het was om gedoopt te zijn, om in Hem te geloven, om met Hem verbonden te zijn in liefde. Als dat zo is zul je op het einde Hem in de armen vallen als een goede Vriend. Hij zal je binnenleiden in zijn Hemels Koninkrijk.
Onlangs las ik een artikel over een Amerikaanse professor, Howard Storm, een overtuigd atheïst. Het was geen gemakkelijke man, hij was agressief en zelfs gevreesd door zijn vrouw en kinderen. Deze professor spotte met God en geloof. Iemand besloot voor hem te bidden en ze hield vol, dertien jaar lang. Toen werd Howard Storm ziek en zweefde op de rand van de dood. Hij kreeg een bijna-doodervaring en dat zette zijn leven op zijn kop. Wat had hij gezien? Een tunnel met op het eind een licht, een groot machtig mooi licht, maar… hij werd steeds dieper getrokken de duisternis in, weg van het licht. Paniek overviel hem. Gelukkig herinnerde hij zich een gebedje uit zijn kindertijd, een gebed tot Jezus. Voor het eerst in jaren bad hij tot Jezus. Ineens stond de Heer Jezus naast hem en trok hem vóór de poort van de eeuwige duisternis weg. Daarna werd Howard meegenomen naar het licht. Toen werd Howard Storm wakker. Was het een droom? Hij bekeerde zicht tot Jezus Christus en daarna werd hij een goed en zachtaardig mens.
Wat leren we hier uit? Veel mensen interesseren zich niet voor wat er na hun aardse leven komt. “We zien wel” denken ze. Een enorme vergissing. Want wat er dan komt, staat niet los van wat we nu doen. Wat je hier zaait, zul je daar oogsten. Wat je hier uitstrooit in liefde, trouw, solidariteit, geloof en gebed, daaruit wordt jouw eeuwige kleed geweven. Ons aardse leven is geen tijd om toeschouwer te zijn, maar om ons voor te bereiden op de dingen die zullen komen. We kunnen nu strijden tegen wat kwaad is in onszelf en groeien in naastenliefde en geloof, we kunnen nu vergeving vragen waar het nodig is en verzoening bewerken in onze omgeving. We hebben hoop omdat 2000 jaar geleden het Kind Jezus geboren is, de Zoon van God. Hij is gekomen om onze zonden te vergeven, onze lasten en moeilijkheden van het leven mee te dragen en onze kwetsuren te genezen. Dit zou in onze samenleving de ‘opwarming’ tussen mensen kunnen doen stijgen. Het klimaat tussen mensen zou er wel bij varen. Moge in onze dagen velen in het Kind in de Kribbe hun Koning en Verlosser herkennen en door Hem innerlijke vrede, geluk en straks eeuwig leven oogsten.
Amen.
