• darkblurbg

29-01-2018: De preek van de vierde zondag door het jaar 2018
Waarom zijn mensen grof en boos? Sinds kort loopt de actie Kerkbalans en krijgen mensen een brief van de parochie in de brievenbus. Er zijn mensen die daar boos op reageren. Ik krijg die antwoorden bijna allemaal te lezen via de parochiemail. Het lijkt er op dat een kerk, of een mens met een mening, de wind van voor krijgt. Als je schrijft of zegt dat je gelovig bent, en dat je in Jezus Christus gelooft en opkomt voor je geloof, krijg je tegenwoordig de volle laag. Gelukkig niet van iedereen. Als je staat voor een mening, als je een boodschap hebt, zijn mensen erg kritisch. Wie zelf geen boodschap heeft, houdt alleen kritiek als waarheid over. Dus zijn mensen kritisch, zeker tegenover de Christelijke Bijbelse Blijde Boodschap en de Kerk. Men is kritisch, behalve voor zichzelf en hun eigen ‘gelijk’. Als moderne slaven lopen ze hun eigen gelijk achterna. Wat hun gelijk is, weten ze zelf niet, want ze staan nergens voor. Christenen die rechtop staan en vasthouden aan Jezus Christus als Richtingwijzer in het leven en met Hem op weg gaan, maakt boos. Boos uit angst denk ik. Als niets zeker is, is alles vijandig; als alles vijandig is, is het buiten koud; het is ook binnen koud als er geen vuur meer brandt. Ik denk dat die boze mensen eigenlijk roepen om hulp: “Waarvoor kan ik weer warm lopen? Wie heeft een blijde boodschap voor mij?” Er is een leegte én een honger en dat maakt angstig en boos.

Een sociologe (Christien Brinkgreve) schrijft dat bij vele mensen een ‘verlangen is naar gezag’. Toevallig is de Kerk gesticht door Iemand die met gezag sprak. Zo lezen we vandaag over Jezus: “De mensen waren buiten zichzelf van verbazing over zijn leer, want Hij onderrichtte hen niet zoals de schriftgeleerden maar als iemand die gezag bezit.” Volgens Christien Brinkgreve verlangen mensen naar personen en instanties die hen niet van bovenaf met een opgeheven vingertje vermanend toespreken, maar ze verlangen naar personen en instanties die hen in vrijheid de weg tonen en die hun waarden aanreiken om op het pad te blijven dat leidt naar geluk, vrede, vertrouwen, levensvreugde. Deze sociologe zegt dat ‘vrij zijn’ niet een leven is van losbandigheid en ‘alles mag en moet kunnen’, maar ‘vrij zijn’ is een leven van verantwoordelijkheid. Jezus Christus maakt vrij. In het Evangelie van vandaag wordt een jongeman bevrijd uit de macht van een onreine geest. Jezus maakt mensen vrij door met gezag te spreken, ook in onze tijd: “een nieuwe leer met gezag!” Een gezag dat vrij maakt én verantwoordelijk. De Kerk mag Jezus’ woorden spreken en ons verantwoordelijk maken in verdraagzaamheid, in vertrouwen, menselijkheid, vergeving en naastenliefde. Het spijtige in West-Europa is dat de kerken nauwelijks luisteraars hebben. De Stem van Jezus Christus wordt door de meerderheid van de mensen niet gehoord in onze tijd, juist nu de hulpbronnen voor zin en zingeving opdrogen. Net als in het begin van het Christendom leven we in een ‘heidense wereld’ en astrologie, bijgeloof, angsten en boosheid hebben de overhand. Ja, gedoopten zijn er nog genoeg, maar ‘praktiserende’ Christenen zijn in de minderheid. Toch is onze tijd vol kansen. Er zijn mensen die de weg naar Jezus Christus en Zijn Kerk terugvinden. Ze ontdekken de vrijheid van de Christen en zeggen zoals Paulus: Jezus Christus heeft ons vrijgekocht uit het zinloze aardse leven. Kortom, het aardse leven is niet meer zinloos omdat we ook een burger van de Hemel zijn. Op aarde mogen we meewerken aan de samen-leving en onze verantwoordelijkheid nemen in woorden en daden van naastenliefde. Als Christen staan we vrij tegenover het aardse, het materiële en hebbedingetjes, omdat we ook een burger van de Hemel zijn. Het belangrijkste is niet rijk en beroemd worden, maar dat we op weg zijn naar de Hemel. Dat maakt vrij, echt vrij. Zo beleeft het Christendom – al zo dikwijls doodverklaard – uit kracht van de Verrezen Heer een opstanding, langzaamaan. Natuurlijk mogen we ook kritisch kijken naar het Christendom. Kritisch zijn is ook goed. Maar luister dan vooral naar Jezus Christus; Hij spreekt met gezag en maakt vrij om wakker te zijn en uit te dagen. We hebben Jezus Christus echt nodig. We ontmoeten Hem in de Kerk.

Om af te ronden: om onze parochie levendig te houden is ook een gezonde financiële basis nodig. De Kerk verwijst naar het hogere, naar God die ons vrij en verantwoordelijk maakt, en voor Zijn geestelijk voedsel is iedereen van harte welkom in onze prachtige kerk. Dat kost wel geld. Daarom een oproep (en wordt nu niet boos): steun uw kerk met een bijdrage aan de actie Kerkbalans. Dankjewel!

Amen.