17-12-2021: De preek van de derde zondag van de Advent 2017
Jesaja profeteert over de Messias: “God heeft Mij gezonden om te genezen allen wier hart gebroken is”. In de geschiedenis van het Joodse volk zijn er vele wonderen gebeurd, genezingen. Van de Messias verlangden de Joden dan ook wonderen. Genezingen, wonderen zouden het bewijs zijn dat hij de Messias is. En ja, de ‘Messias Jezus’ heeft heel wat genezingen/wonderen gedaan. We lezen ze in het Evangelie. Maar wat was het resultaat? Sommige mensen begonnen in Jezus te geloven, anderen niet. Door een wonder te zien komt niet iedereen tot geloof, denk maar aan de Schriftgeleerden die Jezus uit de weg wilden ruimen (Joh.5,16). Wonderen brengen ook niet altijd tot een volwassen geloof. Men kan blijven hangen en niet doorgroeien in geloof, hoop en liefde. Door wonderen kunnen mensen wel ontdekken dat God er is en dat Hij kan ingrijpen in een situatie. Maar wonderen zeggen niet Wie God is en hoe wij best kunnen leven. Kortom, als mensen een wonder meemaken, blijft er nog een hele weg van bekering en verdieping in persoonlijk geloof. Er is dus meer nodig dan een wonder. Wat is er nodig?
Paulus schrijft: “De God van de vrede, Hij moge u heiligen, geheel en al. Heel uw wezen: geest, ziel en lichaam moge ongerept bewaard zijn bij de komst van onze Heer Jezus Christus”. De Heer Jezus wil ons heiligen. Waarom? Omdat Hij komt. Wanneer komt de Heer? Op het eind van ons leven, volgende week met Kerstmis ook, hier in deze Mis in Brood en Wijn. Wij moeten ons daarop voorbereiden door heilig te worden. Hoe worden we dan heilig? Paulus geeft een tip: “Broeders en zusters, weest altijd blij. Bidt zonder ophouden. Dankt God voor alles”. Als ik iets geweldig vindt aan ons geloof, dan is het dat God er is, altijd, en dat Hij ons hoort. Er is één probleempje: de Heer hoort ons, ja, maar Hij verhoort ons bijna altijd anders dan de oplossingen die wij in gedachten hebben. Dat heb ik ondertussen wel ondervonden. Dat is ook de ondervinding van andere mensen. Als ik men hen spreek, zeggen ze wel eens: “Waarom laat God dit of dat gebeuren? Waarom geneest God mij niet? God kan toch de natuurrampen tegenhouden; God moet laten zien dat Hij er is”. Een wonderlijk ingrijpen. Wij willen graag een probleem, een kruis, weg, nu, meteen, sito presto! Maar zo werkt de Hemel niet. Ze lossen het daar anders op.
Een voorbeeld: Corrie ten Boom, een gelovige vrouw, was tijdens de Tweede Wereldoorlog samen met andere vrouwen opgesloten in een concentratiekamp. Ze zaten allemaal samen in een grote barak. Toch voelde ze in die ellende de aanwezigheid van de Heer. In die barak was nog een aanwezigheid: vlooien, ge weet wel, kleine bijtgrage beestjes. Dat was niet leuk, maar Corrie ten Boom besluit om God te danken, volgens het advies van Paulus: “Dankt God voor alles. Dit is het wat God van u verlangt in Christus Jezus”. Danken dus. Na wat protest doen een paar vrouwen mee. God dankend worden ze niet verlost van de kleine bijters, maar elke avond kunnen ze wel vertellen over God en samen lezen uit de Bijbel. Nooit komt een bewaker hen controleren of iets verbieden. Vreemd. Een paar weken later hoort Corrie ten Boom een discussie tussen enkele bewakers. Vanwege de vlooien wil niemand de barak in. Ze schrijft: “Dankzij het ongedierte hebben we de vrijheid om met de vrouwen samen te bidden en in de Bijbel te lezen!” Kortom, God schrijft recht op kromme lijnen; of een Cruijffiaanse uitspraak: “elk nadeel heeft zijn voordeel”.
We kunnen dit principe ook toepassen op de wereld die in crisis is, op mensen die in crisis zijn. We leven in tijden van graaicultuur, angstcultuur (met depressies), verslavingscultuur (drank, drugs, seks) en doodcultuur (abortus, zelfdoding, voltooid leven en euthanasie). De tijd is gekomen dat de Christenen deze “armen het blijde nieuws brengen, (dat Christenen) verbinden wier hart gebroken is, (dat ze) aan gevangenen vrijlating melden en aan de geboeiden de terugkeer naar het licht” (Jes.61,1). Wij mogen verwijzen naar Jezus Christus, Hij is het Licht voor deze wereld. Johannes de Doper getuigde van Hem, ook wij mogen dat doen. En ja, we mogen we aan Onze Lieve Heer vragen: “Heer, zorg nu toch eens dat er een wonder gebeurt, dat de mensen U leren kennen, zodat ze weer naar de Kerk komen en vrede hebben”. Zoals eerder gezegd: door een wonder te zien of mee te maken komt niet iedereen tot geloof in de Verrezen Heer. Toch hoort de Heer ons gebed en wellicht geeft Hij ons (u) de inspiratie om iets te doen of te zeggen dat meer effect heeft dan een wonder. Sommigen zullen dan verder groeien in hun geloof, hoop en liefde. Het belangrijkste is dat Christenen getuigen door woorden en daden. Dat wij ons geloof in praktijk brengen door daden en woorden van naastenliefde. Laten wij in elk geval ons hart richten op God, op Jezus Christus, Die mij gisteren hielp, vandaag doet Hij het nog, Hij zal dat blijven doen, voor altijd en eeuwig. Hij komt bij ons met Kerstmis én hier in de kerk onder de gedaanten van Brood en Wijn. God zij dank!
Amen.
