04-12-2016: De preek van de tweede zondag van de Advent 2016
December! Waar denk je dan aan? Koud, vroeg donder, laat licht, kerstborrels, grand diner, volle winkels, Sinterklaas en de Kerstman. Juist! Als Christen denken we aan nog iets anders, beter: aan Iemand anders. De vier weken voor kerstmis noemen we ‘Advent’. Letterlijk betekent dat ‘komst’. In het Oude Testament wordt elke keer weer de komst van een koning aangekondigd, een koning die vrede zal brengen. Het Joodse volk wacht nog steeds op die koning, op de Messias. Christenen geloven dat die Messias-koning gekomen is in de persoon van Jezus. Maar als we naar onze wereld kijken, is de vrede soms heel ver weg. Tijdens de Advent verwachten we Iemand, verwachten we Jezus, de koning van de Vrede. We laten ons aansteken door de hoop die in het Oude Testament gewekt wordt: God kijkt naar onze wereld en Hij is op komst, Hij wil bij ons zijn. Hij brengt vrede voor alle mensen die hun hart voor Hem openen. Kerstmis wordt wel eens genoemd het ‘feest van de vrede’, en dat is het ook. Maar waarom wordt het zo genoemd? Omdat met Kerstmis de koning van de Vrede geboren wordt: Jezus Christus. Vele mensen gaan gezellig tafelen, drinken een kerstborrel, wensen elkaar de vrede, en dat is goed. Kerstmis is eigenlijk het grootste verjaardagsfeest is dat we kennen. Jezus wordt dan geboren, ‘wordt geboren’ jazeker! En nu vertel ik u een geheim, een mysterie. Omdat Hij de Zoon van God is, wordt Hij nog steeds geboren áls wij ons hart voor Hem openen. Als we willen wordt de Heer, de koning van de Vrede, geboren in ons hart. Een mysterie van liefde. Hoe kunnen we er ons op voorbereiden?
Vandaag in het Evangelie roept Johannes de Doper: “Bekeert u!” Johannes de Doper was de grootste publiekstrekker van Israël. Wat maakte Johannes de Doper – een kluizenaar, gekleed in dierenhuiden en met een opgestoken wijsvingertje – zo aantrekkelijk voor het publiek? Raar maar waar, het was zijn oproep tot bekering. Johannes vroeg aan de toehoorders zich van de zonden af te keren, én meteen daarna beloofde hij herstel. Dat is belangrijk: herstel, genezing, vrede. Onze wereld heeft het zo nodig… God wil meer doen dan alleen maar fouten vergeven; Hij wil de sluizen van de Hemel openen en de mensen overspoelen met Zijn liefde en ze optillen naar een hoger level, een nieuw niveau van leven met verzoening en vreugde. Wij horen de woorden van Johannes de Doper ook en wij mogen ons hart klaarmaken voor de komst van Jezus. Elke dag opnieuw nodigt de Heer Jezus ons uit om bij Hem te komen zodat de vriendschap met Hem groeit. Wat staat die vriendschap in de weg? Zonde, angst, onverschilligheid voor God en medemensen, egoïsme. Er zijn nog obstakels hoor. Daarom is de oproep van Johannes de Doper zo belangrijk: bekeert u, bereidt de weg van de Heer, maakt de paden recht.
Wat betekent “zich bekeren”? Onlangs hoorde ik een verhaal over een bergbeklimmer. Hij wilde alleen – helemaal alleen – de hoogste berg beklimmen. Hij was zo eerzuchtig dat hij alle eer en glorie voor zichzelf wilde. Hij had niemand nodig. Hij klom en klom, rusten deed hij niet, hij bleef maar doorgaan en klauwteren en klimmen, steeds hoger en het werd langzaam donker. Tot de nacht hem overviel, geen maan, wolken vóór de sterren, zichtbaarheid nul. Op nog geen honderd meter van de top, een ramp. Tot overmaat van ramp gleed hij uit en viel in een zwart gat. In een flits ging zijn leven aan hem voorbij, en realiseerde zich dat het over een seconde voorbij zou zijn. Plots sneed zijn klimtouw hem met een schok bijna doormidden. Yes, zijn touw had het gehouden! Daar hing hij, in de stilte van de berg, nacht en mist om hem heen. Hij begon te bidden: “God, help mij!” Diep in zijn hart hoorde hij een stemmetje: “Wat kan Ik voor jou doen?” “Red mij”. “Denk je echt dat Ik je redden kan?” “Ja, U bent God”. “Oké, snijdt dan het touw door waaraan je hangt”. Het werd weer stil. De bergbeklimmer hield zich stevig vast aan het touw. Enkele dagen later vond een reddingsteam de man. De bergbeklimmer hing bevroren aan een touw in een ravijn. Zijn witte handen klemden zich vast aan het touw. Hij hing één meter boven de bodem van het dal.
Beste mensen, Ook wij voelen soms geen grond onder onze voeten. De Heer wil helpen, maar Hij kan dat pas als wij ons willen bekeren. Dat wil zeggen: ons ook durven overgeven en de Heer zoeken. We vinden Hem als we bidden, in de Bijbel, in de Heilige Communie. “Bekeert u!” zegt Johannes de Doper. Hij komt. Hij tilt ons op naar een hoger niveau. Maak in deze Advent tijd vrij om uw leven te onderzoeken en u te richten naar Hem. De Heer komt er aan.
Amen.
