21-02-2016: De preek van de tweede zondag van de Veertigdagentijd 2016 (kinderviering)
De Kerk is als een berg. We zijn hier dichter bij de Hemel, dichter bij God. En vandaag klimmen we met Jezus en Zijn vrienden mee de berg Tabor op. Als de vrienden van Jezus helemaal boven op de berg zijn, dan zien ze wie Jezus eigenlijk is. Zijn kleren worden prachtig wit en Hij straalt een schitterend helder wit licht uit. Beste mensen, als wij denken aan Jezus en naar Hem kijken, zien we Hem dikwijls als een gewone mens. Het is dan moeilijk te geloven dat Jezus ook God is. De grote God die alles gemaakt heeft (zon, maan, sterren, bloemen op het veld, vogels in de lucht en de vissen in de zee). Vandaag mogen we met de vrienden van Jezus zien, hoe Jezus er als God uitziet. Prachtig gewoon! Schitterend en stralend en vol van vrede en liefde. Zo zou het altijd moeten zijn. Als alle mensen Jezus zo maar eens zouden zien, dan zou er vrede en liefde op aarde zijn. Petrus vindt het zó fijn daarboven op de berg, dat hij het liefst drie tenten wil bouwen. Petrus wil daar nooit meer weg en dan kan hij daar samen met Jezus blijven wonen. Eerlijk gezegd, ik begrijp Petrus helemaal. Het is fijn om bij Jezus te zijn. Als je echt weet wie Jezus is, wil je nooit meer bij Hem weg.
Maar… als Jezus aan het Kruis hangt… met spijkers in zijn handen en voeten, en met een kroon van dorens… dan is het moeilijk om te geloven en te zien dat Jezus ook God is. Petrus was toen bang weggelopen, zo bang. Achteraf had Petrus daar spijt van. Dat gebeurt in ons leven ook wel eens, dat we bang zijn of soms dingen doen die niet goed zijn. En toch, als je dan weer naar Jezus gaat en goed naar Hem luistert, als je nadenkt over je geloof, en als je bidt, dan zul je merken dat Jezus bij je wil zijn. Dan straalt daar doorheen dat Hij God is en je wil troosten en helpen. Jezus is niet alleen mens, maar ook de goede God die in jouw hart wil wonen. Denk nog maar eens aan die drie koningen. Ze kwamen bij Jezus in de stal en knielden neer. Waarom deden ze dat? Niet omdat ze Jezus zo’n lief kindje vonden – dat was Hij ook wel –maar ze knielden vooral omdat ze wisten wie dit Kindje is: de Zoon van God! Daarom kun je in de Mis voor Jezus knielen, of thuis als je bidt.
Amen.
