01-05-2016: De preek van de zesde zondag van Pasen 2016
In het Evangelie geeft Jezus zijn vrede: “Mijn vrede geef Ik u. Niet zoals de wereld die geeft”. We lezen deze tekst van Jezus vlak voor Hij naar de Hemel gaat. Komende donderdag vieren we Zijn Hemelvaart. Deze woorden van vrede zijn Jezus’ erfenis aan ons: “Mijn vrede geef Ik u”; maar deze woorden zijn ook een opdracht voor ons. Met Kerstmis zongen de Engelen boven de stal van Bethlehem: “Vrede op aarde aan alle mensen van goede wil”. In zijn actief leven heeft Jezus gesproken over de vrede. Al zijn woorden en daden waren vervuld van vrede. En in onze tijd? We weten dat in onze wereld op vele plaatsen geen sprake is van vrede. In het Midden-Oosten, Afrika. Wapengekletter. Misschien denkt ge: “Daar kunnen wij niet veel aan doen!” Maar is dat zo? Kunnen wij daar niet veel aan doen?
In het Evangelie van vandaag spreekt Jezus over de Helper, de Heilige Geest. Jezus zegt: “Hij zal u alles leren en u alles in herinnering brengen wat Ik u gezegd heb”. De Heilige Geest leert ons mensen van vrede te zijn. De Heilige Geest zorgt er voor dat er vrede in het hart is. Daar moet het beginnen: in het hart. Er kan pas vrede in de wereld zijn als er vrede in het hart van mensen is. De Heilige Geest, de Helper. We zitten in de meimaand en u kent het spreekwoord: “Meimaand-Mariamaand”. Maria is ook een Helpster. Zij komt mensen helpen. Ze is op verschillende plaatsen in deze wereld verschenen: Lourdes, Fatima, Beauraing, Banneux. In het Weesgegroet bidden we: “Moeder van God, bid voor ons, nu en in het uur van onze dood”. Bid voor ons. Ik wil u iets vertellen over wat er in 1945 in de stad Hiroshima gebeurd is. Om de Japanse gevechtsmachine te breken, heeft Amerika een atoombom gegooid op de stad Hiroshima. De hele stad werd vernietigd. Duizenden doden. Wat overbleef waren ruïnes en zwaar gekwetste en getraumatiseerde mensen. Maar er is een andere nauwelijks bekende geschiedenis, een boodschap van hoop. Kort samengevat: “Het gebed is sterker dan de atoombom!” Acht huizenblokken van het centrum van de explosie was er een klooster met vier Jezuïetenpaters. Pater Hubert Schiffer, een Zwitser, was dertig jaar toen hij in de parochie ‘Maria Tenhemelopneming’ in Hiroshima was. Toen de atoombom viel waren de vier paters gewond, maar niemand kan verklaren waarom deze vier paters als enigen van honderdduizenden die ramp hadden overleefd. Geen enkele dokter kon verklaren waarom ze geen nadelige gevolgen hadden van de radioactieve straling. Men kon ook niet verklaren waarom hun pastorie nog rechtop stond, terwijl andere gebouwen rondom verwoest en uitgebrand waren. Als Amerikaanse en Japanse dokters vroegen waarom ze nog leefden, antwoorden ze elke keer hetzelfde: “Als missionarissen bidden wij elke dag tot Maria, elke dag bidden we de Rozenkrans”. Maria wordt niet voor niets ‘Koningin van de Rozenkrans’ genoemd. De hoopgevende boodschap van Hiroshima die wij ter harte mogen nemen: het gebed is sterker dan een atoombom. Als de mensen van alle landen en godsdiensten God als hun Schepper, hun Heer en gemeenschappelijke Vader zouden erkennen, als alle mensen naar Zijn wil vragen en om Zijn hulp bidden, dan leidt dit zeker tot de ware vrede. En als de Christenen de ‘Koningin van de Vrede’ en ‘Moeder van alle Volkeren’ met hun gebed (het Weesgegroet) en (waarom niet) met de Rozenkrans aanroepen, bewerkt dit veel meer dan alle menselijke inspanningen. Vrede, en dan bedoel ik echte vrede, geen afwezigheid van oorlog en geweld, echte vrede van binnen zodat mensen van binnenuit gelukkig worden, wordt ons van boven gegeven, in ons hart, door middel van het gebed. Vrede in de wereld, vrede in het eigen hart, vrede in het gezin ook. In het Engels is er een mooie tekst: “A family that prays together, stays together” (Een familie die samen bidt, blijft samen). Dat geldt ook voor de familie van de gehele mensheid; we zijn eigenlijk toch allemaal familie van elkaar: broeders en zusters van elkaar en kinderen van één God.
“Mijn vrede geef Ik u. Niet zoals de wereld die geeft” zegt Jezus. Als priester mag ik dit in elke Mis zeggen: “Heer Jezus, Gij hebt aan uw apostelen gezegd: Vrede laat ik u; mijn vrede geef Ik u (…) vervul Uw belofte: geef vrede in uw naam en maak ons één”. Kunnen wij iets doen aan het wapengekletter in deze wereld? Laten wij in deze Meimaand-Mariamaand bidden tot Maria en bidden we om de komst van de Heilige Geest met Pinksteren, de Helper die ons “alles zal leren en alles in herinnering brengen” wat Jezus ons gezegd heeft.
Amen.
