03-01-2016: De preek van de Openbaring des Heren 2016
Een tijd terug zag ik een YouTube-filmpje van 12 eendjes en moeder eend. Met heel veel moeite probeerden de eendjes met koppig springen en terugvallen drie traptreden op te geraken. Moeder eend staat boven, zenuwachtig kwakend, heen en weer stappend. Je ziet de eendjes springen. Na dikwijls proberen geraken ze een voor een boven. Het nakomertje lukt het ook, het was kantje boord. Hèhè, gelukkig! De titel van het filmpje: “Never give up and try harder! (Geef nooit op en doe hard je best)”. Een rot-titel vind ik. Als je maar hard werkt, dan kom je er wel. Maar dit klopt niet. We weten allemaal dat er mensen zijn die keihard hun best doen, die het beste van zichzelf geven, en die het gevoel hebben dat ze geen trapje hoger of vooruit komen. Een gelovige mevrouw had als commentaar bij het filmpje van moeder eend en haar kroost: “Geweldig! Dit is een mooie metafoor voor alle trappen die we in het leven tegenkomen. Doorzetten! en het lukt omdat je weet dat er boven op je wordt gewacht!” Ja, we mogen geloven dat er boven Iemand op ons wacht, maar dat wil niet zeggen dat alles lukt in het leven. Er zijn soms zo van die steile klimmetjes waar we niet op- of overheen komen. Te midden van de lichtjes waarmee de stad versierd is, zijn er ook mensen die het licht niet meer zien.
Enkele dagen geleden vierden we dat in de koude van de winter, in het donker van de nacht Jezus geboren is, de Zoon van God. Van Hem wordt gezegd dat Hij het Licht van de wereld is. Een Koningskind dat een kribbe (een voerbak voor dieren) met stro erin gekozen heeft in plaats van een hemelbed met toeters en bellen. De Almachtige God is klein geworden en brengt een Boodschap van Verlossing in deze wereld. Een Kind geboren uit liefde, voor ieder van ons liefde geworden. God is afhankelijk van twee mensen: Jozef en Maria. God heeft de zorgen nodig van een moeder en een pleegvader. Jezus’ Licht schittert voor ons, voor velen bijna onzichtbaar. Een Licht dat uit de Hemel is neergedaald op aarde. Het is een Licht dat nederig en verborgen begonnen is in een stal van Bethlehem. Vandaag horen we dat drie wijzen, drie koningen, het licht van een ster volgden. Tegenwoordig zijn er mensen die zich met astrologie bezighouden. Als je op Google het woordje ‘astrologie’ intoetst, krijg je ontzettend veel informatie. Velen zoeken blijkbaar in de stand van de sterren een verband tussen het lot van mensen en gebeurtenissen op aarde. Misschien kan men iets zien in de sterren, zoals die drie wijzen. Maar de Bijbel en het Christendom staan op gespannen voet met astrologie. Als Christen kun je er beter niet mee bezig zijn. De drie wijzen volgden een ster die “boven de plaats waar het Kind zich bevond stil bleef staan”. Het gaat dus om Jezus, niet om die ster of de sterren! De sterren kunnen verwarring brengen, onzekerheid, angst misschien; Jezus brengt rust, vrede en liefde als men met Hem verbonden leeft. De Wijzen hebben het begrepen en knielen in de stal bij de kribbe; ze aanbidden Jezus en brengen goud, wierook en mirre mee. Mirre: het wordt gebruikt om het lichaam van een gestorvene te balsemen. De drie wijzen weten dat het Kind geboren werd om te sterven, om ons tot leven te brengen. Goud: een geschenk voor een koning. In dit Kindje herkennen ze dé Koning die Vrede brengt. Wierook: in de tijd van Jezus werd wierook gebrand voor God. Zij weten dat Jezus God is. God die mens geworden is. Wat geven wij aan Jezus? Misschien heeft u een aantal voornemens gemaakt in het nieuwe jaar, ‘goede’ voornemens! Misschien een goede daad, iets verdragen wat moeilijk is, iets doen om iemand te helpen, een klein offertje, iets opgeven wat jezelf of anderen hindert. God heeft ook een Offer gebracht: Hij werd mens om de zonden van de mensen op zich te nemen, om te sterven in onze plaats, om ons tot leven te brengen, om de Hemel voor ons te openen. Het offer van Jezus wordt hier tegenwoordig gesteld in de Eucharistie, God daalt straks neer op het altaar om in de Communie dicht bij ons te zijn, om ons te inspireren tot daden van liefde.
En dan kom ik weer terug bij die kleine eendjes. Een voor een proberen ze de drie traptreden op te geraken. Lief en snoezelig, maar o zo dom! Als die eendjes nu eens elkaar geholpen hadden, elkaar een zetje geven. Wij mensen hebben verstand, handen en voeten gekregen. Zoals die drie koningen. Ze hadden elkaar nodig om bij Jezus te komen. De ene kon misschien goed kaartlezen, de andere kon misschien goed andere talen spreken, de derde kon misschien goed met mensen omgaan. Ze vulden elkaar aan, ze deden het werk van de Heer. De Heer wil ieder mens helpen, maar Hij heeft geen andere handen dan onze handen om mensen te helpen. De Heer heeft onze voeten nodig om naar mensen te gaan die een zetje nodig hebben om ze een trapje hoger te krijgen. Wij mogen in Jezus’ Naam mensen bemoedigen met goede opbouwende woorden. Wij Christenen zijn de handen, voeten en stem van de Heer om het werk van de Heer hier op aarde te doen. In dit jaar van Barmhartigheid mogen we elkaar helpen, de Heer Jezus wil ons daartoe inspireren. Laten wij dan, zoals die drie Wijzen, neerknielen en de Heer Jezus aanbidden.
Amen.
