04-01-2015: De preek van de Openbaring des Heren 2015
Vandaag vieren we het Hoogfeest van Openbaring des Heren, oftewel: Drie Koningen. In het Evangelie lezen we dat Jezus – toch de Zoon van God – heel bescheiden naar deze wereld gekomen is. Geen groots vuurwerk, geen paleis, heel eenvoudig allemaal; geboren in een stal, in een kribbe. Mattheüs vertelt wel over de Wijzen die, door een ster geleid, uit het Oosten kwamen om eer te brengen aan het Kind, de Koning van de Joden. We zien twee houdingen. Enerzijds de Wijzen, anderzijds Herodes en de Joden. De Wijzen verlangend het Kind te zien en te aanbidden.“Koning Herodes – nadat de Wijzen hun verhaal gedaan hadden – verontrust en heel Jeruzalem met hem”. Koning Herodes ziet in Jezus een concurrent voor zichzelf en zijn zonen.
De hogepriesters en de schriftgeleerden en de inwoners van Jeruzalem lijken eerder verbaasd, alsof ze plots wakker worden en nog niet helder kunnen denken. De profeet Jesaja had honderden jaren daarvoor aangekondigd: “Een kind wordt ons geboren, een zoon wordt ons gegeven. De heerschappij rust op zijn schouders; men noemt hem: Wonder van beleid. Sterke God. Vader voor eeuwig. Vredevorst” (9,5). Dat Koning Herodes verontrust wordt, dat kun je nog een beetje begrijpen, Jezus is voor hem een concurrent. Maar waarom is Jeruzalem verontrust? De profeet Jesaja had Hem aangekondigd, het volk kon Hem verwachtten, ze zouden blij moeten zijn! Waarschijnlijk waren ze ingedommeld, leven en laten leven, laat me met rust… Het lijkt erop dat de Evangelist Mattheüs wil aangeven dat straks – 33 jaar later – de hogepriesters en schriftgeleerden Jezus zullen afwijzen. Het lijkt erop dat Mattheüs nu al wil aangeven dat het volk Jezus niet zal aanvaarden. Voor ons wordt duidelijk dat ‘kennis’ van de Bijbel, kennis van de profetieën over de Messias, niet voldoende is om open te staan voor Zijn Boodschap. Denk maar aan het moment – het was vlak vóór zijn lijden – toen Jezus weende over Jeruzalem “omdat de stad de tijd niet erkend had waarop barmhartig op haar was neergezien” (Lc.19,44). Verdorie toch! Wat een drama! Het drama van de geschiedenis: God is trouw, Hij houdt van ons, Hij komt tot ons in de Persoon van Jezus, Hij komt “in het zijne” en “de zijnen aanvaarden Hem niet” (Joh.1,11). Wat een drama! Jeruzalem blijft oppervlakkig, ze zijn verontrust in plaats van blij, Jeruzalem sluit zich af en neemt een vijandige houding aan. Ieder mens – ook de mensen van onze tijd – ieder mens die zich sluit voor God, die ons tegemoet komt in Jezus Christus, is Jeruzalem. God komt ons tegemoet, zachtmoedig, ontwapenend, vol liefde; Jezus, de Koning van de Joden (Joh.19,37) is de barmhartige en trouwe God. De Heer wil in liefde en waarheid heersen als Koning, opdat wij “in Christus Jezus mede-erfgenamen zijn, medeleden en mededeelgenoten van de belofte”. Om deelgenoot te zijn van zijn fantastische beloftes vraagt de Heer niets meer of minder dat wij ons bekeren, dat we ons zondige en slechte gedrag afleggen en met vaste wil de weg van het goede gaan.
Er worden deze dagen vele geschenken uitgewisseld: kerstcadeautjes, nieuwjaarscadeautjes, grote en kleine. Zo krijgen wij van God een Nieuw Jaar aangeboden, 365 dagen. Het jaar is nog verpakt, dag na dag moeten we uitpakken, een pakket met verrassingen. Veel papier van dagelijkse sleur, maar ook mooie en aangename verrassingen. Er zullen dagen zijn dat we zeggen: “Wat moet ik hiermee?”, andere dagen zijn we enthousiast. Er zullen dagen zijn dat we misschien ontgoocheld zijn en ons de tranen in de ogen springen. Wij krijgen van God een Nieuw Jaar, all-in. We weten niet wat er zal gebeuren, maar we kunnen wel kiezen hoe we met de dingen omgaan. Als je een cadeau krijgt, zegt een welopgevoed mens: “Dank u!” Dat kunnen wij ook tegen God zeggen, elke dag: “Dank U, Heer”. We kunnen ook elkaar bedanken voor wat ze doen. Als kinderen een cadeau opendoen, dan kun je als ouder een beetje helpen, vooral als het een ingewikkeld cadeau is. De Heer wil ook helpen! Vragen we, elke dag: “Heer, help me om van deze dag iets moois te maken”. We kunnen ook elkaar helpen met de ‘ingewikkelde’ dingen van het leven. Als er breekbare dingen in het jaar zitten – er zullen zeker breekbare dingen zijn, de mooiste dingen zijn het breekbaarst – vraag de Heer hoe met de breekbare dingen om te gaan. We kunnen ook elkaar helpen als er iets gebroken is, als er iets pijn doet in het leven. Als u uw cadeau opent, doe dat met veel geduld. Ge kunt de verpakking meteen stuk trekken, maar dan is het plezier eraf. Neem je tijd, de mooiste dingen hebben groeitijd nodig. Als je op een gegeven moment alles opnieuw zou willen inpakken en terugsturen naar de Afzender, doe dan het Boek open met als titel: “Goed Nieuws, Blijde Boodschap, Evangelie, Gods Woord, Bijbel. Het is Gods Nieuwjaarsbrief voor ieder van ons.
Zoals ik daarstraks zei: wij zijn Jeruzalem, ieder van u is Jeruzalem. Moge de Moeder van God, Maria, die Jezus gelovig ontvangen heeft… mogen de Wijzen, die wel openstonden voor het Evangelie van Jezus, ons helpen ons hart niet te sluiten voor de Blijde Boodschap van eeuwig leven. Laten wij ons hart openen, voor ons eigen welzijn en geluk, voor het welzijn en geluk van anderen, zodat wij omgevormd worden door Jezus Christus, onze God die tot ons gekomen is om ons te maken tot mensen van vrede en liefde.
Amen.
