05-10-2014: De preek van de zevenentwintigste zondag door het jaar 2014
De lezingen gaan enerzijds over Gods liefde voor zijn volk, anderzijds over het menselijk tekortschieten in het beantwoorden van die liefde. In de eerste lezing spreekt de profeet Jesaja over de wijngaard, het is het volk van God. God heeft dat volk geplant als een wijngaard op een vruchtbare helling, Hij spitte de grond om, verwijderde de stenen, bouwde een omheining en een wachttoren. Het volk was geplant in goede grond, maar… ze droegen zure vruchten. Het volk van God, de wijngaard, het werk van de Heer, zure vruchten! In het Evangelie van vandaag laat Jezus ons het eindeloze geduld zien van God. Hij is de Eigenaar die de ene dienaar na de andere stuurt; dit zijn de profeten van het Oude Testament. De Vader stuurt uiteindelijk zijn ‘geliefde zoon’; dit is Jezus: ze grepen Hem vast, wierpen Hem de wijngaard uit en doodden Hem. De Heer Jezus voorspelt hier de komende kruisdood buiten de muren van Jeruzalem.
De wijngaard is Jeruzalem, Israël, het volk van God. De wijngaard is ook de Kerk én ieder van ons. Wij zijn Kerk, ieder gedoopte is een wijngaard van de Heer. “De Ware Wijnstok” is Jezus Christus, die leven en groeikracht geeft aan de ranken, dat wil zeggen: aan ons. Vandaag worden wij uitgenodigd na te denken of de Heer vruchten in ons leven kan vinden. De vruchten komen in de vorm van daden van liefde, of werk dat goed gedaan is, of het op een goede manier omgaan met tegenslagen. Of… of produceren wij wilde zure bessen, symbool voor de zonden, lauwheid, middelmatigheid? Hoe mooi de lezingen vandaag ook zijn, het gaat ook over de slechtheid van mensen, over de zonden van de zondaar. In het Evangelie is er zelfs sprake van dat “het Rijk van God kan worden afgenomen”. Wat betekent dat? Men kan een roeping verliezen, men kan de wijngaard verliezen, men kan het eeuwig leven verliezen. Als mensen hun eigen leven gaan leiden, los van God, dan vertrekt God uit hun leven, dan worden mensen aan zichzelf overgelaten. Als Christen, een gedachte om bij te huiveren, want dan wordt het leven een drama in zeven bedrijven, een wildernis in plaats van een wijngaard. En toch… toch stuurt God dienaren naar ons, wijnbouwers; tenslotte stuurt Hij Zijn Zoon Jezus Christus. Het is goed dat we ons afvragen: wat hebben wij met Gods dienaren gedaan? Gooien wij hen buiten onze muren? Nog sterker: wat doen wij met datgene waar die dienaren voor komen, met de wijngaard die ons is toevertrouwd? Wat doen we met ons leven? Als wij goede vruchten willen voortbrengen, kunnen we de Heer vragen om een sterke afkeer van de zonden, onze fouten, zoals gebrek aan liefde, een kritische geest ten opzichte van anderen, ongeduld, het koesteren van wrok, losheid van zeden, werk dat prutswerk is… Als we eerlijk zijn weten we dat we Iemand nodig hebben die ons bevrijdt van onszelf, Iemand die ons de goede richting wijst. Als wij goede vruchten willen voortbrengen, hebben we een Leraar, Bevrijder, Verlosser en Levendmaker nodig. Dan is het nodig om tot een diepe vriendschap met de Meester, Jezus Christus, te komen die ons herschept.
Zo lezen we vandaag in de tweede lezing de woorden van Paulus aan de Christenen van Filippi – ze zijn ook tot ons gericht – : “Laat uw wensen bij God bekend worden in gebed en smeking, en nooit zonder dankzegging.” Verbonden met onze Levendmaker Jezus Christus kunnen we onze dagelijkse bezigheden omvormen tot goede vruchten voor God. Iedere dag van ons leven zijn er momenten om goede vruchten voort te brengen. Bij het krieken van de dag kunnen we de Heer die heldhaftige minuut schenken om op tijd op te staan. We kunnen dan even onze gedachten richten tot Hem en onze dag aan Hem toewijden: “Heer Jezus, deze dag is voor U. Help me om er iets moois van te maken”. We kunnen zonder tegenstribbelen de verkeersdrukte of een lichte ziekte of wat dan ook wat moeilijk is aan God aanbieden. Er zijn vele gelegenheden gedurende de dag om een glimlach, een vriendelijk woord, een daad van naastenliefde te schenken. Als we werken – thuis of op het werk – verwacht de Heer dat die goede vrucht aanwezig is in ons werk dat goed gedaan is, in stiptheid, in orde, in aandacht, ook aandacht voor anderen. Laten we ons oefenen in het bewust zijn van de Levende aanwezigheid van God gedurende de dag. Het is ook oktober, een Mariamaand. Daarom kijken we ook naar Maria. Onze Moeder Maria zal ons leren goede vruchten voor God voort te brengen. En dan zegt de apostel Paulus zo mooi : “Dan zal de vrede van God, die alle begrip te boven gaat, uw harten en gedachten behoeden in Christus Jezus”. Zo bouwen we aan een beschaving van vrede, en liefde die alle begrip te boven gaat.
Amen.
