17-03-2013: De preek van de vijfde zondag van de veertigdagentijd2013
Habemus Papam! We hebben een Paus! En wat voor een. Toen ik hem de eerste keer op tv zag dacht ik: “Een houten klaas”, er zat weinig beweging in. Maar langzaamaan werd ik enthousiast. Heel eenvoudig zegt hij: “Buona sera – Goede avond” en even later bidt hij een ‘Onze Vader’ en tot Onze Lieve Vrouw een ‘Weesgegroet’. Misschien dat deze Paus ons weer de eenvoud en het gebed kan leren. Wat ik geweldig vind is de keuze van zijn naam: Paus Franciscus, het is een programma.
De Heilige Franciscus leefde rond het jaar 1200 in Assisi, Italië. Franciscus koos voor Jezus Christus en de eenvoud. De woorden van de tweede lezing zijn op hem van toepassing: “Mijn Heer Jezus Christus kennen gaat alles te boven (…) het gaat erom één te zijn met Hem (…) ik wil steeds meer op Hem lijken (…) gegrepen als ik ben door Christus Jezus”. Prachtig gewoon. Een programma waar het rijke, graaiende en puberende Westen nog iets van kan leren. De arme Franciscus ging in 1219 naar Noord-Afrika, naar de moslims, en sprak vreedzaam met de sultan over Jezus Christus en Zijn liefde en naastenliefde. De sultan was onder de indruk van Franciscus, het moet maar een haar gescheeld hebben of deze sultan had zich bekeerd tot Jezus Christus. Hopelijk kan Paus Franciscus in onze tijd het hart van velen openen voor Jezus Christus, hier in het rijke Westen en in heel de wereld. We bidden ervoor en misschien kan Paus Franciscus de Kerk in het Westen weer wat inspireren en opbouwen. Want zelfs in Tilburg moeten we, omdat zo weinig mensen naar de Kerk gaan, kerken sluiten en zelfs afbreken. Ik denk hier aan wat Franciscus beleefde in het bouwvallige kerkje van San Damiano, het moet rond 1205 gebeurd zijn. In een visioen ziet hij Jezus die zegt: “Ga, Franciscus, en herstel Mijn Kerk in verval”. Dit woord van de Heer in het kerkje van San Damiano, bevat een diepe symboliek. Franciscus herstelt het kerkje, maar de bouwvallige staat van dit kerkje staat symbool voor de dramatische en zorgwekkende situatie van de Kerk in die tijd. Er heerst een oppervlakkig geloof dat het leven van mensen niet vormt of omvormt, er zijn priesters en religieuzen die weinig geloofsijver aan de dag leggen, hun Christelijke liefde is verkild; er is een innerlijke vernieling van de Kerk bezig, de eenheid valt uiteen, er zijn antikerkelijke bewegingen. Toch staat in het midden van die Kerk in verval, de Gekruisigde Christus, en Hij spreekt: Hij roept op tot vernieuwing, Hij roept Franciscus om de kleine kerk van San Damiano te herstellen, symbool om Christus´ Kerk te vernieuwen met de radicaliteit van Franciscus´ geloof en de begeestering van zijn liefde voor Christus. Het is interessant te weten dat Franciscus de Kerk niet vernieuwt zonder of tegen de Paus in, maar in eenheid met hem.
Beste mensen, Hopelijk zijn de woorden van de profeet Jesaja uit de eerste lezing op onze tijd van toepassing: “Ik (God) Ik onderneem iets nieuws, het begin is er al: ziet ge het niet? (…) rivieren laat ik stromen door de woestijn (…) door de steppe laat Ik beken stromen (…) zodat mijn volk zich kan laven: en dit volk (…) zal Mijn lof verkondigen!” Hopelijk, we bidden mee met Paus Franciscus, ontdekken vele tijdgenoten dat we Gods Zoon Jezus nodig hebben om een samenleving op te bouwen, én dat we de Verrezen Heer kunnen ontmoeten in de Kerk, in de Heilige Communie waar Hij ons geestelijk Voedsel geeft voor onze tocht door dit leven, om niet om te komen in dit leven op weg naar het eeuwig leven. De Heilige Franciscus van Assisi hield van de natuur en van dieren. Misschien kan Franciscus ons iets leren hoe we met het milieu, de natuur en de dieren kunnen omgaan, en ook met mensen, want dat hangt allemaal samen. Dus geen plofkippen, plofkoeien en plofvarkens en opgefokte mensen – plofmensen – meer. Niet alles wat we horen, lezen en zien is goed voor de natuur, dieren en mensen. Hopelijk kunnen niet alleen de Groenen maar alle mensen iets van Franciscus leren. Een voorbeeld? Van de Groenen mag men geen boompje dat in de weg staat rooien, maar abortus – kinderen doden die in de weg zitten – en euthanasie mag wel. Het is de wereld op zijn kop. Hopelijk laten de mensen zich weer leiden door de Heer Jezus Christus, net zoals Franciscus die gegrepen was door de liefde en de vrede van Christus Jezus. Laten wij werk maken om steeds meer te lijken op Jezus, één worden met Hem.
Kortom, als Paus Franciscus nog maar de helft kan verwezenlijken van wat we hopen, zou dat al geweldig zijn. De Hemel helpt zeker mee. Toen ik woensdag hoorde dat we een nieuwe Paus hadden en naar de Kerk liep om de klokken aan te zetten, sneeuwde het. Grote witte vlokken daalden neer uit de Hemel. Ik interpreteerde het als confetti uit de Hemel en dacht: “De Hemel viert feest, nu de mensen nog!” Toen ik donderdagmorgen wakker werd en uit het raam keek, was Tilburg bedekt met een dun laagje witte sneeuw. Ik dacht: “Wit, mooi! De wereld lijkt na de Pauskeuze van Franciscus veranderd. Nu de mensen nog.”
Amen.
