10-11-2013: De preek van de tweeëndertigste zondag door het jaar 2013
Vandaag mag ik iets vertellen over het Kruisteken (doen). Zo begin en eindig je een gebed. Ook als je de kerk binnen- of buitengaat kun je een kruisje maken. Je gebruikt dan de volgende woorden: “In de Naam van de Vader (en je raakt het hoofd aan), de Zoon (de borst) en de Heilige Geest (linker- en rechterschouder). Amen. Maar, wat betekent dat? Vader, Zoon, Heilige Geest… heeft dat te maken met ons leven? Rond Allerheiligen en Allerzielen vroegen verschillende mensen mij: “Geloof je nog in de Hemel?” en: “Gaat het leven na de dood verder?” Ik zeg dan “Ja! Ik geloof in de belofte van Jezus dat wie in Hem gelooft Eeuwig Leven zal hebben”. Dat klinkt mooi natuurlijk. Maar zijn daar ook bewijzen van? Soms geeft de Hemel, God (Vader, Zoon en Heilige Geest) een tekentje. Soms hoor ik van rouwende mensen dat ze hun overleden partner heel nabij voelen. Maar hoe zit dat dan met die Vader, Zoon en Heilige Geest?
Onlangs heb ik iets gelezen over een boek, een wereldwijde bestseller, met de titel: “De jongen die in de Hemel was”. Het is een waargebeurd verhaal. En hoe weet men dat het waar gebeurd is? Omdat dat jongetje dingen zei die hij nooit had kunnen weten. De naam van het kindje is Colton en toen hij vier jaar was maakte hij het volgende mee. Colton had een blindedarmontsteking en moest heel snel geopereerd worden. De dokters dachten dat het een ander probleem was, niet de blindedarm, en tijdens de operatie sterft dat vierjarig kindje, bijna. Wonder boven wonder herstelt Colton, en niet lang daarna vertelt hij hoe hij zag dat de dokters met hem bezig waren, en hoe hij zag dat zijn vader in een aparte kamer aan het bidden was op zijn knieën. De familie weet niet precies wat ze met het verhaal van Colton moeten, maar al snel hopen de bewijzen zich op: Colton is in de Hemel geweest! Hij vertelt dingen die een vierjarig kindje niet kan weten en niet kan fantaseren. Colton vertelt in stukjes en brokjes waar hij geweest is en hoe het er in de Hemel uitziet. Hij spreekt over God de Vader, over Jezus de Zoon van God, over de Heilige Geest, over Maria en de Engelen. Ik vond het leuk te lezen dat de ouders van Colton protestantse Christenen zijn, en wellicht weet u wel dat protestanten iets minder met Maria hebben, maar Colton zegt dat Maria naast Jezus was en dat Jezus blijkbaar heel respectvol met Zijn Moeder omging. Een Eye-opener voor medechristenen uit andere kerken. Ook leuk is dat Colton op een bepaald moment tegen zijn vader zegt dat Jezus ook met stiften kleurt. Volgens Colton had Jezus met rode stiften gekleurd, want het rode zat op zijn handen; en hij wees waar: de handpalmen. Het doet denken aan wat de ongelovige Thomas die zei: “Als ik niet in Zijn handen het teken van de nagelen zie en mijn vinger in de plaats van de nagelen kan steken (…) zal ik niet geloven”. Even later zegt Jezus tegen Thomas: “Kom hier met uw vinger en bezie mijn handen (…) Wees niet langer ongelovig maar gelovig” (Joh.21,25b.27). Kortom, men ontdekt dat Colton in plaats van een rood stiftkleurtje, de wonden van de Heer bedoelde, iets wat hij als kleuter niet kon weten. Colton vertelde nog meer, over zijn familie bijvoorbeeld. Hij zei dat hij zijn overleden grootvader gezien heeft. Maar Colton beweerde dat opa er toch echt helemaal anders uitzag dan op de foto die op het kastje staat. Tot men hem een fotoboek liet zien waar opa als jongeman instond. Vol enthousiasme herkent Colton zijn opa zoals die in de Hemel was: als een jongeman van rond de twintig. Verder zegt Colton tegen zijn mama dat hij twee zusjes heeft. Moeder zegt: “Neen, je hebt maar één zusje”. Colton blijft onverzettelijk tegen zijn moeder: “Ik heb twee zusjes” en hij zegt: “Jij hebt toch een dode baby in je buik gehad!” Inderdaad, jaren geleden had zijn moeder een miskraam; ze had er nooit over gesproken. Ze wisten ook niet dat het een meisje was, maar de kleine Colton beschrijft haar. De moeder vraagt: “Hoe heet ze nu?”, waarop Colton antwoordt: “Ze heeft nog geen naam. Jullie hebben haar nog geen naam gegeven”.
Beste mensen, Ik ga hier niet het hele boek vertellen. Het boek “De jongen die in de Hemel was” is nog te bestellen (even googelen en u vindt het). Dit jongetje van vier mocht even zien waar wij allen naar op weg zijn, naar God, Die is: Vader, Zoon en Heilige Geest. De details die Colton vertelde had hij nooit kunnen weten of verzinnen. Misschien denk je: “’t Is fantasie van een kind”, maar dan moet je wel heel veel uitleggen. Misschien denk je: “Ik wil het wel geloven”. En dan zeg ik: moge het je geloof in God – Vader, Zoon en Heilige Geest – versterken en verdiepen. Kortom, geloof in de Hemel, de dood is niet het einde. We zijn onze dierbaren – opa’s, opa’s – niet kwijt. Ze zijn geborgen in Gods Hand, in de handen van Jezus Christus. Dat geloven wij, dat belijden wij in de Naam van de Vader die ons gewild heeft, de Zoon die ons Verlost heeft, en de Heilige Geest die ons inspireert tot geloof, hoop en liefde.
Amen.
