23-12-2012: De preek van de vierde zondag van de Advent 2012
Vanaf vandaag brandt de vierde kaars op de Adventskrans. Dat betekent dat de geboorte van de Heer Jezus nog vóór ons ligt. Vandaag nodigt de Eerste Lezing ons uit om met de profeet Micha naar Bethlehem te kijken, een klein stadje waar iets groots gaat gebeuren. Duizend jaar vóór de geboorte van Christus zag Bethlehem de geboorte van koning David, volgens de Bijbel een voorouder van de Messias. Omdat Jozef uit het huis van David is, en ook de echtgenoot van Maria, vertrekken ze naar Bethlehem omdat er een volkstelling plaatsvindt. Precies in die dagen brengt Maria haar Kind Jezus ter wereld. De profetie van Micha gaat aldus in vervulling. Er is dus een Goddelijk plan dat tijden en plaatsen verbindt om de Zoon van God te laten geboren worden. Er is – God zij dank – ook een plan van vrede, zoals de profeet Micha verder aankondigt wanneer hij over de Messias spreekt: “Dan neemt Hij de macht in handen en zal hen hoeden door de kracht van de Heer (…) In veiligheid zullen zij wonen (…) Hij zal een man van vrede zijn”.
En in onze tijd, hoe zit het met de Vrede? “Vrede op aarde aan alle mensen van goede wil” zingen we straks. Hoever staat het ermee? De stad Bethlehem staat symbool voor de vrede, in het Heilig Land en in heel de wereld. Maar in onze dagen vinden we daar geen standvastige vrede en liefde tussen volkeren en mensen. Staat de stad Bethlehem symbool voor onze wereld? Nog steeds moet de vrede gezocht worden en we stappen moeizaam verder en verder. Ik denk dat het de situatie is waarin mensen leven, niet alleen in onze tijd, maar in alle tijden. Met moeite tegen de stroom in streven we naar vrede. De vrede moet stroomopwaarts gezocht worden. Vrede is niet iets dat automatisch komt aanwaaien, er moet (tussen aanhalingstekens) voor “geknokt” worden. Gelukkig moeten we het niet alleen doen. God komt ons te hulp. God laat zich niet meedrijven stroomafwaarts, Hij berust niet in de stand van zaken. Daarom zal ook dit jaar in Bethlehem en in de hele wereldkerk het mysterie van Kerstmis hernieuwd worden. Er wordt gebeden opdat de profetie van vrede voor ieder mens vervuld mag worden. Christenen zijn verplicht de drama’s van onze tijd – dikwijls verborgen, onbekend, maar meestal zo nabij – te beleven met de gevoelens van Jezus en om in Zijn Naam overal werktuigen en boodschappers van vrede te worden. Met de woorden van een bekend Franciscaans gebed: “Heer Jezus, maak mij tot instrument van Uw vrede, laat mij liefde brengen waar haat is, eenheid waar mensen verdeeld zijn, vergiffenis aan mensen die zwak zijn, laat mij hoop geven aan wie niet meer hoopt, geloof aan wie twijfelt; laat mij licht brengen waar het duister is en vreugde waar mensen bedroefd zijn (…)”. Het gebed gaat nog verder, maar waar het voor ons op aankomt, is dat we het in praktijk brengen en Gods kanalen worden van vrede, eenheid, vergiffenis, geloof, hoop en liefde.
Vandaag, net als in de tijd van Jezus, is Kerstmis geen fabeltje voor kinderen; Kerstmis is Gods antwoord op het drama van de mensheid die op zoek is naar ware vrede. “Hijzelf zal de vrede zijn!” zegt de profeet wanneer hij over de Messias spreekt. Wat moeten we doen? De deuren openen – niet de deuren van de kerk, dan komt de koude binnen – maar de deuren van ons hart, wijd openen om Hem te verwelkomen die komt met Kerstmis. Laten we kijken naar Jozef en Maria en ook naar Elisabeth in het Evangelie van vandaag. Van hen leren wij ons gelovig ten dienste te stellen van Gods plan. Want er ís een Goddelijk plan dat tijden en plaatsen verbindt om de Zoon van God te laten geboren worden IN ONS LEVEN. Elke zondagvoormiddag komen we op dezelfde tijd en plaats samen om de Heer Jezus te ontmoeten in de Communie; hier inspireert Hij ons om dat Franciscaanse gebed in praktijk te brengen. Zelfs al begrijpen we niet helemaal waar onze tijd en ons leven naartoe gaat, laten we ons aan de wijsheid en de goedheid van de Heer toevertrouwen. Laten we vóór alles Gods Rijk zoeken en Gods Voorzienigheid zal ons helpen.
Vaak werkt God door mensen, ontmoetingen, zoals we vandaag horen in het Evangelie. Maria en Elisabeth maken duidelijk hoe God in deze wereld wil binnentreden. Het Rijk Gods gebeurt iedere dag opnieuw daar waar mensen door eenvoudige daden van geloof, goedheid en liefde elkaar nieuw leven en hoop kunnen schenken. Gods Geest, die Maria met spoed deed gaan over het bergland van Judea, vervulde Elisabeth met dankbaarheid en vreugde. Gods Geest wil nog elke dag zo’n ontmoetingen tot stand brengen, als teken dat Hij nog altijd geluk en vreugde en vrede in deze wereld wil brengen. Als wij gelovig uitzien naar de komst van de Heer, wordt dit kerstfeest voor ieder van ons een bron van vrede. Dan wordt de tijd en de plaats waar we leven – zoals Bethlehem 2000 jaar geleden – een plaats van vrede.
Amen.
