27-06-2021: De preek van het Hoogfeest van de H.H. Petrus & Paulus 2021
Petrus zit in de gevangenis. Zie je hem zitten? In een cel, donker, geboeid met kettingen. Ondertussen wordt er voor hem vurig tot God gebeden. Hier lezen we iets over de kracht van vurig gebed. De Heer luistert, en Hij zendt Zijn Engel om een eigenlijk ondenkbare en onmogelijke bevrijding mogelijk te maken. Eigenlijk leert deze gebeurtenis dat je door te bidden, vrij wordt. Onze Lieve Heer maakt vrij. Ook wij kunnen wel eens het gevoel hebben dat we in een gevangenis zitten: een situatie, een gebeurtenis. Dat is dan een beproeving. Ieder van ons, u, ik, de kerk, de parochie, heeft momenten van beproeving. Je kunt door een nacht van beproeving gaan. Maar… het gebed ondersteunt je dan. Als je bidt – vooral in de moeilijkste momenten – kun je steun ervaren. Door vurig te bidden kan de Heer ons bevrijden van de kettingen die ons vasthouden; door vurig gebed leidt Hij je door de nachten die het hart beklemmen; door gebed geeft de Heer kracht om moeilijkheden te doorstaan. Wat met Petrus gebeurd is – die nacht in de gevangenis – toont ons de kracht van het gebed. Het bijzondere is dat zelfs in de gevangenis Petrus zich vredig voelt, hij ligt te slapen, rustig, in de zekerheid dat hij niet alleen is: de Heer is bij hem, én er zijn mensen die voor hem bidden. Ja, door met de Heer verbonden te zijn, kunnen we ook diep met elkaar verbonden zijn.
U weet dat pastoor Miltenburg en ik Tilburg en Goirle verlaten. Dat betekent dat ik mensen moet achterlaten en verdergaan naar een nog onzekere bestemming. Het voelt alsof ik ontworteld word. Ik heb al een paar keer tegen Onze Lieve Heer gezegd: “Waarom toch?” Onlangs zei Paus Franciscus, toch de opvolger van Petrus: “Heb de moed tegen God te zeggen: waarom? Waarom toch?” en de Paus zegt er dan bij: “Een beetje mopperen en kwaad worden op God, dat kan, want zo trek je het hart van God onze Vader naar onze ellende, naar onze moeilijkheid, naar ons leven”. En de Paus zegt er dan bij: “De Heer zal ons antwoord geven (…) Hij zal zelfs onze hardste en bitterste woorden aannemen met de liefde van een vader en zal ze beschouwen als een akte van geloof, als een gebed”. Mooi is dat. De Paus zegt er ook wel bij: “Zorg dat je niet dor wordt, dat je geen grijs hart krijgt (…) het hart moet open en helder zijn, zodat het licht van de Heer binnenkomt. En als je het licht nog niet ziet, moet je er hoopvol op wachten”. Tja, toen Petrus in de duistere cel zat, werd deze plots fel verlicht door de aanwezigheid van een Engel. Beste mensen, we staan er niet alleen voor.
Ik heb wel eens een mooie vergelijking gehoord: mensen zijn als schepen. Mensen zijn als schepen en de wereldzee is groot, schepen varen alle kanten uit. Als Christen ben je op weg naar ‘de overkant’ en onderweg ontmoet je andere schepen. Vele schepen kruisen je pad en zie je nooit meer terug. Met andere schepen vaar je samen, naast elkaar, dezelfde richting uit. Sommige schepen zijn snel, andere langzamer. Je probeert bij elkaar te blijven, je verliest elkaar nooit helemaal uit het oog. Soms is de afstand wel heel groot, maar je vaart toch dezelfde richting uit. Er zijn schepen waar je na een tijdje afscheid van moet nemen omdat ze ‘de overkant’ bereiken of om een andere reden. Meestal kun je dan nog wel van een afstandje naar elkaar zwaaien. In de nacht kun je het gevoel hebben dat je helemaal alleen vaart. En toch… Kardinaal John Henry Newman (+1890) heeft een gedicht geschreven waarvan ik de eerste verzen wil voorlezen: (Lead, Kindly Light) “Leid, vriendelijk Licht, te midden ’t duister dat me omringt, Leid Gij mij voort! De nacht is donker, en ik ben ver van huis – Leid Gij mij voort! Richt Gij mijn voet; ik vraag niet om te zien de verre einder – één stap (te zien) is mij genoeg.” Beste mensen, geloof! Geloof in Jezus Christus dat Hij je leidt, dat Hij jouw vriendelijk Licht is dat met je meegaat. Weet dat in elke duisternis de Heer aanwezig is. Hij is het middelpunt van jouw levensbootje. De Heer helpt je. Hij is in staat om alle machten en krachten aan Zich te onderwerpen en mensen te bevrijden. Dat is de Boodschap van het Evangelie. Ja, uiteindelijk vertrouwen we erop dat we in de Goede Handen van de Lieve Heer zijn en elkaar eens weerzien aan ‘de overkant’ in de Veilige Haven. Blijf ondertussen bij elkaar, verlies elkaar niet uit het oog, zoek de Heer waar Hij te vinden is (in gebed, in de H. Communie o.a.) en… ‘zwaai’ naar elkaar. Moge de Moeder van Jezus die ook onze Moeder is u helpen. Zij is de Sterre der Zee.
Amen.
