Ik ben gezien

De afbeelding van de Japanse kunstenaar Soichi Watanabe is voor mij het startpunt om iets te vertellen over de werkgroep De Samaritaan. Een afbeelding naar aanleiding van het verhaal van Zacheus (Lucas 19: 1-10). We zien Zacheus op het moment dat hij geroepen wordt door Jezus: “Kom naar beneden want vandaag moet ik in jouw huis te gast zijn”. Mooier nog dan dát Zacheus geroepen wordt, is te zien wat er op dat moment gebeurt. Op het moment dat Zacheüs geroepen wordt, bloeit hij open. Zijn hart en daarmee zijn mens-zijn komt opnieuw tot leven.

Daarmee raakt deze gebeurtenis uit het verhaal de kern van het werken van de werkgroep De Samaritaan. Het raakt aan de christelijke spiritualiteit die de basis vormt van het werken van de werkgroep die zich laat samenvatten met de woorden: “Ik ben gezien”. Want dát is het belangrijkste dat we de mensen die bij ons aankloppen willen meegeven. Dat dat ze gezien en gehoord zijn!

Ik ben gezien. Ik ben gezien, niet om wat ik doe, niet om wat ik gedaan heb, niet om wat ik gelaten heb. Niet om wat anderen over mij zeggen, maar ik ben gezien als méns. En op dat moment word ik als het ware opnieuw geboren en kan ik weer opgroeien, weer uitgroeien tot de mens die ik ben. Het doet ons denken aan woorden uit een lied van Huub Oosterhuis: “De Heer heeft mij gezien en onverwacht ben ik opnieuw geboren en getogen.”

Voor leden van de werkgroep de Samaritaan, maar hopelijk ook voor vele anderen, is dat hoe wij met mensen omgaan. Mensen kloppen in wanhoop bij ons aan. Al op zoveel plaatsen weggestuurd, al zo vaak genegeerd, al zo vaak veroordeeld op hun uiterlijk. Niet gehoord en niet gezien. Wij willen die mens graag zien en ontmoeten. Luisteren naar zijn of haar verhaal. Niet kijkend en luisterend wat hij of zij gedaan of gelaten heeft, maar kijkend en luisterend naar het verhaal van die méns. We mogen dan zien dat die mens weer open bloeit, zich weer bewust wordt van zijn mens-zijn. Die mens mag te gast zijn bij ons en er is een luisterend oor, een kop koffie en een bemoedigend woord. Als we aan het einde van het gesprek daadwerkelijk kunnen helpen is dat mooi meegenomen. Maar het is de ontmoeting die een mens de kans en de ruimte gegeven om opnieuw geboren en getogen te worden. Zo heeft in een ontmoeting kunnen gebeuren wat er in datzelfde lied staat: “Zo komt Hij steeds met stille overmacht en zo neemt Hij voor lief mijn onvermogen”. Zo kunnen twee mensen in één gesprek opnieuw tot zichzelf komen …

Vanuit die bewogenheid werken wij als werkgroep. En we zoeken mensen die met ons, vanuit diezelfde bewogenheid, de werkgroep willen komen versterken. Wat we willen vragen aan degenen die de werkgroep willen komen versterken, staat in onderstaande vacature:

We zoeken vrijwilligers die:

• een luisterend oor willen zijn voor de ander,
• die de tijd neemt om onbevooroordeeld naar het verhaal van de ander wil luisteren
• die (een beetje) bekend is met de wereld van de hulpverlening
• die bereid is om, indien nodig, zich daarin te verdiepen
• die op oproepbasis beschikbaar is om een aanvraag af te handelen
• die tijd wil nemen om één keer per maand aanwezig is bij het overleg van de werkgroep.

De Samaritaan wil mensen in acute nood bijstaan. Belangrijk is: we willen mensen helpen weer zelfstanding verder te kunnen. Vaak betekent dit dat wij hen verwijzen naar de juiste hulpinstantie. Mocht het nodig zijn, zijn wij de contactpersoon tussen de aanvrager om hulp en de hulpverlenende instantie. Als het nodig is gaan we met de aanvrager mee naar de juiste instantie. Veelal gebeurt hulp ook door ondersteuning in vorm van boodschappen, kleding e.d. In principe geven of lenen we aanvragers geen geld.

Wie zich aangesproken voelt of wie meer informatie wil over de werkgroep De Samaritaan mag contact opnemen met Gerard van der Schuit of met pastor Theodoor van den Boom. Beide zijn te bereiken via de receptie van locatie Broekhoven.

Rest mij u een mooie Adventstijd toe te wensen en bij deze al een heel Zalig Kerstfeest!

pastor Theodoor van den Boom